дырэктры́са

‘прамая лінія; пэўны напрамак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дырэктры́са дырэктры́сы
Р. дырэктры́сы дырэктры́с
Д. дырэктры́се дырэктры́сам
В. дырэктры́су дырэктры́сы
Т. дырэктры́сай
дырэктры́саю		 дырэктры́самі
М. дырэктры́се дырэктры́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ко́нтур, -у, мн. -ы, -аў, м.

Абрыс, лінія, якая ачэрчвае што-н.

К. лесу.

К. будынка.

|| прым. ко́нтурны, -ая, -ае.

○

Контурная карта — геаграфічная карта, на якую нанесены толькі абрысы вадаёмаў і сушы.

Контурная лінія — перарывістая лінія з кропак або кароткіх рысак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздзе́л

‘частка кнігі, газеты; лінія, якая раздзяляе што-н.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. раздзе́л раздзе́лы
Р. раздзе́ла раздзе́лаў
Д. раздзе́лу раздзе́лам
В. раздзе́л раздзе́лы
Т. раздзе́лам раздзе́ламі
М. раздзе́ле раздзе́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цеплатра́са, -ы, мн. -ы, -тра́с, ж.

Лінія, шлях цеплаправода.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

локсодроми́ческий / локсодроми́ческая ли́ния лаксадрамі́чная лі́нія.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарызанта́ль, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

1. Прамая лінія, паралельная плоскасці гарызонту.

Па гарызанталі.

2. Лінія, якая злучае на карце пункты мясцовасці, што знаходзяцца на аднолькавай вышыні над узроўнем мора.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зігза́г, -а, мн. -і, -аў, м.

Ламаная лінія.

Зігзагі маланкі.

Чарціць зігзагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

street railway [ˌstri:tˈreɪlweɪ] n. AmE трамва́йная лі́нія; аўто́бусная лі́нія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

траекто́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

1. Лінія, якую апісвае ў прасторы якое-н. цела або пункт у працэсе руху.

Т. палёту метэарыта.

2. Лінія палёту снарада, ракеты або кулі.

|| прым. траекто́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэмаркацы́йны демаркацио́нный;

○ ~ная лі́нія — демаркацио́нная ли́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)