вельбо́т, -а, М -бо́це, мн. -ы, -аў, м.

Лёгкая быстраходная шлюпка з вострым носам і кармой, звычайна з невялікай мачтай.

|| прым. вельбо́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

athletics [æθˈletɪks] n. атле́тыка; лёгкая атле́тыка; заня́ткі спо́ртам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

байда́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Адна- або двухмесная лёгкая спартыўная лодка з закрытым верхам.

Паход на байдарках.

|| прым. байда́рачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паве́трана-лёгкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паве́трана-лёгкі паве́трана-лёгкая паве́трана-лёгкае паве́трана-лёгкія
Р. паве́трана-лёгкага паве́трана-лёгкай
паве́трана-лёгкае		 паве́трана-лёгкага паве́трана-лёгкіх
Д. паве́трана-лёгкаму паве́трана-лёгкай паве́трана-лёгкаму паве́трана-лёгкім
В. паве́трана-лёгкі (неадуш.)
паве́трана-лёгкага (адуш.)		 паве́трана-лёгкую паве́трана-лёгкае паве́трана-лёгкія (неадуш.)
паве́трана-лёгкіх (адуш.)
Т. паве́трана-лёгкім паве́трана-лёгкай
паве́трана-лёгкаю		 паве́трана-лёгкім паве́трана-лёгкімі
М. паве́трана-лёгкім паве́трана-лёгкай паве́трана-лёгкім паве́трана-лёгкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пе́мза, ‑ы, ж.

Лёгкая порыстая горная парода вулканічнага паходжання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марселі́н, ‑у, м.

Лёгкая мяккая шаўковая тканіна (разнавіднасць тафты).

[Фр. marseline, ад назвы горада Сен-Марсель.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Unterháltungsmusik

f - лёгкая му́зыка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

walkover [ˈwɔ:kˌəʊvə] n. лёгкая перамо́га (асабліва на выбарах, спаборніцтвах)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тыфо́ід, ‑у, М ‑дзе, м.

Спец. Лёгкая форма брушнога тыфу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́ер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Лёгкая лодка або платформа з парусам, устаноўленая на вузкіх стальных палазках, для катання на лёдзе.

|| прым. бу́ерны, -ая, -ае.

Б. спорт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)