і́рад м (лаянка) Únmensch m -en, -en, Úngeheuer n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ку́рва ж груб (лаянка) Hre f -, -n, Ntte f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пазёрства, ‑а, н.

Схільнасць пазіраваць (у 2 знач.); прытворства. Уся яго лаянка, абурэнне былі нічым іншым, як кароткай успышкай і нават крыху пазёрствам. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паха́бшчына, ‑ы, ж.

Разм. Пахабныя словы, непрыстойная лаянка. Цяпер ён на кожнае іх запытанне пра рыбу будзе адказваць трапнай рыфмаванай і нерыфмаванай пахабшчынай. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

invective

[ɪnˈvektɪv]

n.

1) во́стрыя напа́дкі, ла́янка f.

2) інвэкты́ва f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

знява́жлівы, ‑ая, ‑ае.

Які зневажае, змяшчае ў сабе знявагу. — Спалохаўся!.. — Косця кінуў на сябра зняважлівы позірк. Курто. Самая адборная і зняважлівая лаянка разлягалася па наваколлі. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Zank

m -(e)s зва́да, сва́рка, ла́янка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zankeri, Zänkeri

f -, -en спрэ́чка, сва́рка, ла́янка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

slang2 [slæŋ] v. infml свары́цца, зневажа́ць, ла́яцца;

a slanging match BrE, infml ла́янка, сва́рка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pyskówka

ж. разм. лаянка; сварка; гырканіна; няўзгодзіца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)