прыпо́л, -у, мн. -ы, -аў, м.

Ніжні пярэдні край сукенкі, кашулі і пад.

Несціяблыкі ў прыполе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абязле́сіць, 1 ас. адз. не ўжыв., -ле́сіш, -ле́сіць; -ле́сены; зак., што.

Пазбавіць лясоў, зрабіць бязлесным.

А. край.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бе́раг, -а, М -разе, мн. берагі́, -о́ў, м.

1. Край, паласа зямлі каля вадаёма.

Пясчаны б.

2. Суша (у процілегласць вадзе).

Сысці на б.

3. Край тканіны.

Б. палатна.

4. Верхні край якой-н. пасудзіны.

Вядро вады роўна з берагамі.

◊

Прыстаць да берага (разм.) — знайсці якое-н. месца для пастаяннага жыцця.

|| памянш. беражо́к, -жка́, мн. -жкі́, -жко́ў, м. (да 1, 3 і 4 знач.).

|| прым. берагавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

wonderland [ˈwʌndəlænd] n. краі́на цу́даў, край дзіво́саў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

surround​1 [səˈraʊnd] n. абрамле́нне, аблямо́ўка; край; кант;

a turf surround of a flower-bed край клу́мбы з дзірвану́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бало́цісты, -ая, -ае.

1. Багаты на балоты.

Б. край.

2. Забалочаны, багністы.

Балоцістая мясцовасць.

|| наз. бало́цістасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рубі́ць¹, рублю́, ру́біш, ру́біць; ру́блены; незак., што.

Падшываць край чаго-н., рабіць рубец¹ (у 3 знач.).

Р. хустку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

акра́ек м., обл. (край) кро́мка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

абза́ ж. (край необрезанной доски) кро́мка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

узле́ссе ср. (край леса) опу́шка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)