загатава́ць сов., разг.

1. загото́вить;

з. корм для жывёлы — загото́вить корм для скоти́ны;

2. (воду) вскипяти́ть;

з. ча́ю — вскипяти́ть ча́ю

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

паклява́ць¹, -люю́, -люе́ш, -люе́; -лю́й; -лява́ны; зак., што.

1. Скляваць усё.

Птушкі паклявалі ўвесь корм.

2. Скляваць крыху.

Грыб крыху пакляваны.

3. Правесці некаторы час, клюючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

во́сыпка ж. (мука, отруби, которыми посыпают корм животным) посы́пка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

высокакалары́йны, ‑ая, ‑ае.

Які ўтрымлівае вялікую колькасць калорый. Высокакаларыйны корм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

jadło

н. ежа; корм

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

трася́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

1. Стрэсенае сена з саломай, якое ідзе на корм жывёле.

Падрыхтаваць карове трасянку.

2. Беларуска-рускае змешанае маўленне.

Гаварыць на трасянцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ту́таўнік, -а і -у, м.

1. -а. Паўднёвае дрэва сямейства тутавых, лісце якога выкарыстоўваецца як корм для шаўкапрада; тутавае дрэва, шаўкоўніца.

2. -у, зб. Драўніна гэтага дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кармасу́месь, ‑і, ж.

Жывёльны корм, прыгатаваны з сумесі розных траў, прадуктаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кормазаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Завод, які нарыхтоўвае корм для жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сенафура́ж, ‑у, м.

Сена, якое нарыхтавана па корм жывёле. Нарыхтаваць сенафураж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)