жані́цца (з кім) несов. жени́ться (на ком);
◊ паку́ль ж., загаі́цца — до сва́дьбы заживёт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
старча́к, -ка́ м., в разн. знач. тычо́к;
кла́сці цэ́глу ~ко́м — класть кирпи́ч тычко́м
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Прыко́мкаць экспр. ’пазабіваць’ (брасл., Сл. ПЗБ). Да ко́мкаць ’камячыць’, якое ад ко́м (гл.) з экспрэсіўным пераносам значэння ’збіць у камяк’. Параўн. рус. смал. прико́мкать ’завалодаць чужым, прысвоіць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дапыта́цца (каго, чаго, што) сов. разузна́ть (что, о ком, чём); допыта́ться (о ком, чём);
д. ў чалаве́ка, хто ён — разузна́ть (допыта́ться) у челове́ка, кто он;
д. пра́ўды — разузна́ть пра́вду
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зняве́рвацца (у кім, чым і без дап.) несов. изве́риваться (в ком, чём, в кого, что и без доп.); разуверя́ться (в ком, чём); теря́ть ве́ру (в кого, что); см. зняве́рыцца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падступі́ць, ‑ступлю, ‑ступіш, ‑ступіць; зак.
1. Падысці, наблізіцца. Грушка падступіў бліжэй да Веры Ігнатаўны, доўга глядзеў ёй у вочы. Пестрак. — Дык ты яшчэ крычыш? — бацька.. ушчыльную падступіў да сына. Навуменка.
2. Апынуцца ў непасрэднай блізкасці, падысці да чаго‑н. (пра лес, мора і пад.). Агні прыстанцыйных будынкаў падступілі да самай чыгункі. Савіцкі. Наша маленькая рачулачка, якую і завуць Раўчуком, разлілася аж да лесу, падступіла пад самыя агароды. Жычка.
3. перан. Нечакана з’явіцца, раптам ахапіць (пра адчуванні, пачуцці). Салёны клубок падступіў да горла, прыпыніў дыханне, вочы заслаліся туманам. Васілевіч. І ўсё ж раптам туга падступіла. Стала сэрцу балюча і горка. Танк.
•••
Ком падступіў да горла гл. ком.
Слёзы падступілі да горла гл. сляза.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
натоскова́ться сов., разг. (по кому, чему, о ком, чём) насумава́цца (па кім, чым), зну́дзіцца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тромб ‘згустак крыві ў крывяносных сасудах’ (ТСБМ). Запазычана праз рускую мову, у якой з заходнееўрапейскіх моў. Узыходзіць да ст.-грэч. θρόμβος ‘ком, згустак (пра сселае малако, загуслую кроў, асфальт)’ (Чарных, 2, 264; Арол, 4, 106).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гваздзі́к, -ка́ м. (цветок гвоздики) гвозди́ка ж.;
з ~ко́м у пятлі́цы — с гвозди́кой в петли́це
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жані́ць (з кім) несов. жени́ться (на ком);
◊ без мяне́ мяне́ жані́лі — без меня́ меня́ жени́ли
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)