амплуа́, нескл., н.

1. Пэўнае характэрнае кола роляў, якія выконваюцца акцёрам.

А. коміка.

2. перан. Сфера заняткаў каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

руха́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (спец.).

Назва ўстройстваў, якія забяспечваюць рух (у 2 знач.; вінт¹ самалёта, кола, гусеніцы танка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

фарту́на ж. форту́на;

◊ ко́ла ~ны — колесо́ форту́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

храпавы́ тех. храпово́й;

~во́е ко́ла — храпово́е колесо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

steering wheel [ˈstɪərɪŋˌwi:l] n. штурва́л, руляво́е ко́ла, стырно́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паўабаро́т, -а, М -ро́це, мн. -ы, -аў, м.

Няпоўны, на чвэрць круга паварот фігуры.

П. кола.

Стаяць паўабаротам (у знач. прысл.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шкіў, шківа, мн. шківы, шківаў, м. (спец.).

Кола з шырокім абадом, дэталь раменнай або канатнай перадачы руху.

|| прым. шкі́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ведо́мый прил. вядзёны;

ведо́мое колесо́ техн. вядзёнае ко́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

штурва́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рулявое кола на судне, самалёце, камбайне.

Стаць за ш. карабля.

|| прым. штурва́льны, -ая, -ае.

Ш. трос.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бра́ція, -і, ж., зб.

1. Манахі адной абшчыны або манастыра.

2. (з азначэннем). Людзі аднаго кола; садружнасць (жарт.).

Марская б.

Уся наша б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)