чарвя́к

‘зубчастае кола’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чарвя́к чарвякі́
Р. чарвяка́ чарвяко́ў
Д. чарвяку́ чарвяка́м
В. чарвя́к чарвякі́
Т. чарвяко́м чарвяка́мі
М. чарвяку́ чарвяка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ко́ло ко́ла нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зубча́сты, -ая, -ае.

З зубцамі.

Зубчастае кола.

Зубчастая града гор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

махаві́к¹, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Кола, якое забяспечвае раўнамерны рух механізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зубча́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж. (спец.).

Зубчастае кола.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зды́мны, -ая, -ае.

Такі, які можна зняць, не прымацаваны да чаго-н.

Здымнае кола.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

waterwheel [ˈwɔ:təwi:l]n. вадзяно́е ко́ла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тэма́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

Сукупнасць, кола тэм.

Гістарычная т.

|| прым. тэматы́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

колесо́ ко́ла, -ла ср., мн. ко́лы, -лаў;

махово́е колесо́ махаві́к, махаво́е ко́ла;

◊

колесо́ форту́ны (сча́стья) ко́ла фарту́ны (шча́сця);

колесо́ исто́рии ко́ла гісто́рыі;

вставля́ть па́лки в колёса устаўля́ць па́лкі ў ко́лы;

как пя́тое колесо́ в теле́ге як пя́тае ко́ла ў калёсах.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскати́ться раскаці́цца;

колесо́ раскати́лось ко́ла раскаці́лася.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)