граніто́левы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з гранітолю. Кніга з гранітолевымі вокладкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўраскры́ты, ‑ая, ‑ае.

Не зусім раскрыты, напалову раскрыты. Напаўраскрытая кніга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

новавы́дадзены, ‑ая, ‑ае.

Толькі што, нядаўна выдадзены, апублікаваны. Новавыдадзеная кніга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэгістрацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, прызначаецца для рэгістрацыі. Рэгістрацыйная кніга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тра́ўнік, ‑а, м.

Старадаўняя кніга, якая змяшчае апісанне лекавых раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тра́ўнікавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да траўніка. Траўнікавая кніга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

książka

ж. кніга, кніжка;

książka kucharska — кулінарная кніга;

książka telefoniczna — тэлефонная кніга; тэлефонны даведнік;

książka życzeń i zażaleń — кніга скаргаў і прапаноў;

książka z obrazkami — кніга з малюнкамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

друкава́ны, -ая, -ае.

1. Зроблены друкаваным спосабам; не рукапісны.

Друкаваная кніга.

2. Які мае форму, знешні выгляд друкаванага.

Друкаваныя літары.

3. Змешчаны ў друку¹.

Друкаваныя варыянты верша.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

эльзеві́р, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Кніга, надрукаваная ў славутых галандскіх друкарнях 16–18 стст., што належалі сям’і друкароў-выдаўцоў Эльзевір.

2. ‑у. Старажытны, вельмі вытанчаны друкарскі шрыфт. Кніга набрана эльзевірам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіта́б, ‑а, м.

Рэлігійная кніга, напісаная на беларускай мове арабскім пісьмом.

[Араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)