misplace [ˌmɪsˈpleɪs] v. (па)кла́сці, (па)ста́віць не на ме́сца, губля́ць (што-н.) (звыч. на кароткі час)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Кілза́ць ’класці цуглі ў рот каню’ (ТСБМ). Гл. келзаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пракла́дзіна ’стрэшка над стогам’ (Мат. Гом.). Да пракласці < класці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

okraszać

незак. прыпраўляць, класці тлушч у страву

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прыпа́рка ж мед héißer Úmschlag;

кла́сці прыпа́рку héiße Úmschläge máchen (каму-н D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

pocket​3 [ˈpɒkɪt] v.

1. кла́сці (што-н.) у кішэ́ню

2. прысво́йваць

3. зарабі́ць, атрыма́ць прыбы́так; вы́йграць гро́шы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пресека́ть несов.

1. (прерывать связь) перарыва́ць, перапыня́ць;

2. (прекращать) спыня́ць; (класть конец) кла́сці кане́ц (чаму-небудзь); (уничтожать) знішча́ць; выкараня́ць;

пресека́ть разгово́ры спыня́ць размо́вы;

пресека́ть злоупотребле́ния кла́сці кане́ц злоўжыва́нням, спыня́ць злоўжыва́нні; см. пресе́чь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пламбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; незак., што.

1. Запячатваць што‑н. пломбай (у 1 знач.). Калі пачалі пламбаваць вагоны, на платформе з’явіўся Кузьма Трахімавіч. Корбан.

2. Класці пломбу (у зуб). Пламбаваць зубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тушы́раваць, ‑рум, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго.

Спец.

1. У французскай барацьбе — пакласці (класці) праціўніка на лапаткі.

2. Злёгку ўдарыць (удараць) жывёліну пры дрэсіроўцы, у час цыркавога выступлення і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

máuern

vt i vi кла́сці мур, мурава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)