коса... (а таксама каса...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «косы (касы)», напрыклад: косапрыцэльны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касі́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Службовая асоба, якая распараджаецца касай, выдае і прымае грошы, каштоўныя паперы, прадае білеты; работнік ка́сы (у 1 і 3 знач.).

|| ж. касі́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. касі́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

sidelong [ˈsaɪdlɒŋ] adj. бакавы́, касы́; накірава́ны ўбо́к;

She gave me a sidelong glance. Яна паглядзела на мяне скоса.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кляпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і кляплю́, кле́плеш, кле́пле; кляпа́ны; незак., што.

1. Злучаць часткі чаго-н. пры дапамозе заклёпак.

2. Ударамі малатка вастрыць лязо касы.

|| наз. кляпа́нне, -я, н. (да 2 знач.) і клёпка, -і, ДМ -пцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

касава́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі касы. Касаваты позірк. □ Васіль .. ссунуўся з касаватага пня, прылёг на бугарку з сухіх сасновых шыпулек. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакляпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Адбіць малатком лязо касы. Пакляпаць касу.

2. і без дап. Кляпаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прыко́снік ’клінок для замацавання касы’, прыко́сься ’лучок, прылада да касы, калі косяць збожжа, каб скошанае зграбалася і клалася касой у адну кучу’ (Бяльк.). Да каса́2 (гл.), параўн. рус. варонеж. при́кос ’клінок для замацавання ляза касы на касільне’, при́косок ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

askew1 [əˈskju:] adj. крывы́, ко́сы, касы́; перако́шаны, нахі́лены набо́к;

His hat was slightly askew. Яго капялюш быў крыху набакір.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

По́люх ’ручка касы’ (ДАБМ). Узыходзіць да паток, якое з палюк (гл.). Параўн. рус. пачец ’ручка касы; ручка вясла; драўляны брусок; калок’. Да палёг! (гл.)

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падко́ссе Месца каля пясчанай касы (Слаўг.).

в. Падкоссе Ігум.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)