таве́рна, ‑ы, ж.

Невялікі шынок; карчма (у Італіі, Швейцарыі і некаторых іншых краінах). Унізе, ля паўднёвага схілу Бірсы, былі шумныя вуліцы і плошчы з крамамі і складамі тавараў, арсеналамі, лазнямі, тавернамі. В. Вольскі.

[Іт. taverna.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tavern

[ˈtævərn]

n.

1) тавэ́рна f.

2) карчма́ f., зае́зны двор

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

public house

шыно́к -ка́ m.; карчма́, піўна́я f.; тавэ́рна f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пите́йный уст. піце́йны;

пите́йный дом, пите́йное заведе́ние уст. піце́йны дом; (кабак) шыно́к; (трактир) карчма́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таве́рна

(іт. taverna)

невялікі шынок, карчма ў Італіі, Швейцарыі і некаторых іншых краінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шыно́к

(польск. szynk, ад ням. Schenke)

карчма, невялікі пітны дом, дзе прадавалі спіртныя напіткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Патрактава́ць ’пачаставаць’ (Шат.). З польск. potraktować ’тс’, ’зрабіць, уладкаваць’, якое да traktować < італ. trattare ’пачаставаць’ (якое з лац. < trahere, tractum ’цягнуць’), tratto ’шлях’, trattoria ’карчма (ля дарогі)’. Гл. таксама патрахтаваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

barrelhouse

[ˈbærəlhaʊz]

n.

1) джа́завы стыль зь ве́льмі ху́ткім тэ́мпам

2) карчма́ f., шыно́к -ку́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

шчаўчо́к, ‑чка, м.

1. Рэзкі, кароткі, адрывісты гук, які ўтвараецца пры рэзкім сутыкненні, рабоце механізма і пад. Сухі, ледзь чутны шчаўчок пачуўся ў пакоі — патрон даў асечку. Лупсякоў.

2. Тое, што і пстрычка. Ад шчаўчка пігмея ляцяць тарчма, Паўзуны, бяскрылае зло, Накіп людская, свінушнік, карчма, Эстэцкіх гадзін, кубло. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

roadside

[ˈroʊdsaɪd]

1.

n.

край даро́гі, або́чына f.

2.

adj.

прыдаро́жны

roadside inn — прыдаро́жны зае́зны дом, карчма́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)