Verbum

прата́ць, ‑ае; зак.

Растаць, утварыўшы праталіну. Навокал камлёў .. [снег] пратаў бадай што да зямлі. Кара на камлях пачарнела, нібыта абгарэла. Карпаў.

даўню́тка, прысл.

Разм. Даволі даўно. — Даўнютка мы з табою не хадзілі вось так, удвух, — сказаў .. [Кашын], як ішлі з прахадной. Карпаў.

сці́шанасць, ‑і, ж.

Стан спакою, цішыні. Рыпіць пад нагамі снег, навокал вячэрняя сцішанасць. Навуменка. Малады сад ахінула таямнічая сцішанасць. Карпаў.

ту́я, ‑і, ж.

Вечназялёнае хвойнае дрэва сямейства кіпарысавых з дробным лускападобным лісцем. [Снег] бялеў толькі пад кустамі туі і барбарысу. Карпаў.

[Грэч. thya.]

шалёнасць, ‑і, ж.

Тое, што і шаленства (у 2 знач.). — Як? — ускінуўся Понтус, не стрымаўшы сябе і наліваючыся шалёнасцю. Карпаў.

пабрыдчэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў менш прыгожым. Слабасць заўсёды рабіла Максіма Сцяпанавіча чуллівым. Пабрыдчэлая і, вядома, няшчасная Лёдзя кранула яго. Карпаў.

абнясла́віцца, ‑слаўлюся, ‑славішся, ‑славіцца; зак.

Набыць дрэнную славу, нядобрую рэпутацыю. [Дзімін:] — І не ўздумай сваіх новых тэорый прапаведаваць. Абняславішся як невук. Карпаў.

макінто́ш, ‑а, м.

Лёгкае летняе паліто, часцей прарызіненае. У адным і другім кірунку ў накінутых на плечы макінтошах прагульваліся людзі. Карпаў.

[Ад уласн. імя.]

палкавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да палка, належыць палку. Палкавы камандзір. Палкавы аркестр. □ Палкавы сцяг заўсёды ў палку павінен быць. Карпаў.

неабду́маны, ‑ая, ‑ае.

Зроблены, прыняты без абдумвання. Неабдуманы ўчынак. Неабдуманае рашэнне. □ Кашын ужо яўна выклікаў гаспадароў на неабдуманае слова, на скандал. Карпаў.