замыка́нне ср.

1. запира́ние; замыка́ние;

2. замыка́ние;

1, 2 см. замыка́ць 1, 2;

○ каро́ткае з. — эл. коро́ткое замыка́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dykteryjka

ж. кароткае жартоўнае апавяданне; баечка, анекдот

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ко́фта

(польск. kofta)

верхняе кароткае жаночае адзенне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

замыка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. замыка́ць — замкнуць.

•••

Кароткае замыканне — утварэнне кантакту ў электрычным ланцугу, якое звычайна выклікае аварыю электрычнай устаноўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апафе́гма

(гр. apophthegma)

літ. кароткае дасціпнае павучальнае выслоўе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

lull​1 [lʌl] n. (in) каро́ткае заці́шша (у час буры, бою і да т.п.); па́ўза

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэві́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Кароткае выслоўе, якое выражае кіруючую ідэю паводзін або дзейнасці.

Наш д. — наперад!

2. Слова або выслоўе, якое на конкурсах аўтар ставіць на творы замест свайго імя.

Праект пад дэвізам «Перамога».

|| прым. дэві́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Курта́ч ’кароткае на ваце мужчынскае паліто’ (Сцяшк.). Гл. куртаў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

стака́та,

1. нескл., н. У музыцы — кароткае адрывістае выкананне гукаў, пры якім яны не звязаны адзін з другім. Знак стаката.

2. прысл. Адрывіста, каротка.

[Іт. staccato — адрывіста, асобна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Марна́рка ’кароткае адзенне з даматканага сукна’ (Сцяшк.). З польск. marynarka ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)