бло́к

‘частка прылады; будаўнічы камень; комплекс будынкаў’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бло́к бло́кі
Р. бло́ка бло́каў
Д. бло́ку бло́кам
В. бло́к бло́кі
Т. бло́кам бло́камі
М. бло́ку бло́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

про́бный в разн. знач. про́бны;

про́бный ка́мень про́бны ка́мень;

про́бный шар про́бны шар.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жаро́н

‘жорнавы камень

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. жаро́н жаро́ны
Р. жарна́
жаро́на
жаро́наў
Д. жарну́
жаро́ну
жаро́нам
В. жаро́н жаро́ны
Т. жарно́м
жаро́нам
жаро́намі
М. жарне́
жаро́не
жаро́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

tartar [ˈtɑ:tə] n.

1. chem. ві́нны ка́мень

2. зубны́ ка́мень

3. асо́ба дзі́кага но́раву

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

неабчаса́ны, -ая, -ае.

1. Неапрацаваны часаннем².

Н. камень.

2. перан. Неадукаваны, некультурны, грубы (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аквамары́н, -у, м.

Каштоўны камень сінявата-зялёнага або блакітнага колеру.

|| прым. аквамары́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сі́ні си́ний;

с. ка́мень — ля́пис, а́дский ка́мень;

сі́няя панчо́хапрезр. си́ний чуло́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Вялікі камень — абломак горнай пароды.

|| прым. валу́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хрызалі́т, -у, Мі́це, м.

Празрысты каштоўны камень залаціста-зялёнага колеру.

|| прым. хрызалі́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

keystone [ˈki:stəʊn] n.

1. краевуго́льны ка́мень; асно́ва, гало́ўная ча́стка пла́на або́ до́казу

2. archit. замко́вы ка́мень

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)