вы́селкі, ‑лак; адз. няма.

Невялікае паселішча, якое ўзнікла на новым месцы ў выніку перасялення з іншых населеных пунктаў. Калгас маленькі, не калгас — хутчэй хутар, выселкі. Хадкевіч. [Бабка:] — Чулі, можа, Сяльцо?.. Гэта — выселкі з нашае ж вёскі, двароў дзесяць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«Чырвоная ніва» (калгас), гл. Калгас імя У. І. Леніна (Гомельскі р-н)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Чырвоны спецыяліст» (калгас), гл. Калгас імя М. Ф. Гастэлы (Мінскі р-н)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

тытуняво́дчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тытуняводства, звязаны з ім. Тытуняводчы калгас. Тытуняводчы раён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камбе́давец, ‑даўца, м.

Член камітэта беднаты. Упершыню з’яднаным гуртам Мы з камбедаўцамі вырашылі стварыць калгас. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чаяво́дчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да чаяводства, звязаны з ім. Чаяводчы калгас. Чаяводчыя раёны рэспублікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбура́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прыносіць разбурэнне, накіраваны на разбурэнне. Калгас .. пачынаў усё нанава пасля разбуральнай вайны. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлефанізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) тэлефанізацыю чаго‑н., забяспечыць (забяспечваць) тэлефонам. Тэлефанізаваць калгас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насенняво́дчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да насенняводства. Насенняводчая сістэма. // Які займаецца развядзеннем сартавога насення. Насенняводчая гаспадарка. Насенняводчы калгас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мільёншчык, ‑а, м.

Разм. Тое, што і мільянер. [Лайзан:] — А калі чый калгас яшчэ не мільёншчык, дык хай падумае пра мільён. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)