алья́нс

(фр. alliance)

саюз, аб’яднанне дзяржаў або арганізацый на аснове дагаворных абавязацельстваў (напр. міжнародны кааператыўны а.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

каапера́цыя, ‑і, ж.

1. Форма арганізацыі працы, пры якой вялікая колькасць людзей удзельнічае ў адным і тым жа або розных, але звязаных між сабой працэсах працы.

2. Калектыўнае вытворчае, гандлёвае і пад. аб’яднанне, якое ствараецца на сродкі яго членаў-пайшчыкаў. Прамысловая кааперацыя. Спажывецкая кааперацыя.

3. Разм. Кааператыўны магазін. [Качагар] бегма ляціць у кааперацыю, бярэ напавер сала, хлеба, садзіцца насупраць топкі і есць. Барашка.

[Ад лац. cooperatio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВАЙЦЯХО́ЎСКІ (Wojciechowski) Станіслаў

(15.6.1869, г. Каліш, Польшча — 9.4.1953),

дзяржаўны і палітычны дзеяч Польшчы. Адзін з заснавальнікаў Польскай сацыяліст. партыі (1892). У 1919—20 міністр унутр. спраў, у 1922—26 прэзідэнт Польшчы (адхілены ад улады ў выніку перавароту на чале з Ю.Пілсудскім). Праф. Гал. школы сельскай гаспадаркі (1926—39). Аўтар прац «Кааператыўны рух у Англіі» (1907), «Кааперацыя ў яе гістарычным развіцці» (1923).

т. 3, с. 461

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пай

(цюрк. pay = частка)

доля, якая ўносіцца ў агульную справу асобным яе ўдзельнікам або прыходзіцца на каго-н. (напр. кааператыўны п.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

кааператы́ў

(ням. Kooperative, ад лац. cooperativus = які супрацоўнічае)

1) калектыўнае вытворчае або гандлёвае аб’яднанне, якое ствараецца на сродкі яго членаў (напр. прамысловы к., жыллёвы к.);

2) кааператыўны магазін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ката́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Ездзіць на чым‑н., у чым‑н. дзеля прагулку забавы або для практыкавання. Катацца на каньках. Катацца на санках. Катацца вярхом. □ Назаўтра Коля ўсю раніцу катаўся па кватэры, а калі на дарозе траплялася мама, ён моцна званіў і крычаў: — Сцеражыся! Веласіпед! Арабей.

2. Разм. Шмат разоў, часта ездзіць куды‑н.; раз’язджаць. Зноў катаецца .. [Бразгоўка] за кааператыўны кошт па тых жа пакручастых сцежках-дарожках, толькі ў другім ужо раёне. Вірня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Konsum

[-'zu:m]

I

I

m -s, -s эк. спажыва́нне

II

m -s, -s разм. (спажыве́цкі) кааператыў, кааператыўны магазі́н, кааператыўная кра́ма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sektor

м. сектар;

sektor spółdzielczy — кааператыўны сектар;

sektor prywatny — прыватны сектар;

sektor państwowy — дзяржаўны сектар;

sektor usługowy — сфера паслуг

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

се́ктар

(лац. sector)

1) мат. частка плоскай фігуры, абмежаваная дугой і радыяльнымі лініямі (напр. с. круга);

2) частка якой-н. плошчы, абмежаваная радыяльнымі лініямі (напр. с. стадыёна);

3) частка народнай гаспадаркі, якая мае пэўныя эканамічныя і сацыяльныя прыметы (напр. кааператыўны с. у сельскай гаспадарцы);

4) аддзел установы або арганізацыі, які мае пэўную спецыялізацыю;

5) участак сістэмы кіравання самалёта, карабля і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

га́ндаль м. Hándel m -s, -;

ба́ртарны га́ндаль Barátthandel m;

біржавы́ га́ндаль Börsenhandel m;

гурто́ва-ро́знічны га́ндаль Groß- und Kléinhandel m;

дзяржа́ўны га́ндаль stáatlicher Hándel;

зне́шні га́ндаль Áußenhandel m;

кааператы́ўны га́ндаль genóssenschaftlicher Hándel;

кабата́жны га́ндаль Küstenhandel m;

манапо́льны га́ндаль Alléinhandel m;

менавы́ га́ндаль Táuschhandel m;

прыва́тны га́ндаль Privathandel [´vɑ:t-] m;

о́птавы [гуртавы́] га́ндаль Gróßhandel m;

паме́жны га́ндаль Grénzhandel m;

сезо́нны га́ндаль Saisonhandel [zɛ´zɔ̃:-] m;

га́ндаль паслу́гамі Servicehandel [´sør:vıs-] m;

ро́знічны га́ндаль [га́ндаль ураздро́б] Kléinhandel m, Éinzelhandel m;

пасрэ́дніцкі га́ндаль Zwíschenhandel m;

пасы́лачны га́ндаль Versándhandel m;

сустрэ́чны га́ндаль Gégenhandel m;

спекуляты́ўны га́ндаль Schwárzhandel m;

абмяжо́ўваць га́ндаль den Hándel beschränken;

ве́сці га́ндаль, займа́цца га́ндлем hándeln, Hándel tréiben*;

заахво́чваць га́ндаль den Hándel begünstigen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)