зані́раваць

‘раздзяліць (раздзяляць) што-небудзь на зоны’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зані́рую зані́руем
2-я ас. зані́руеш зані́руеце
3-я ас. зані́руе зані́руюць
Прошлы час
м. зані́раваў зані́равалі
ж. зані́равала
н. зані́равала
Загадны лад
2-я ас. зані́руй зані́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зані́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зані́раваць

‘раздзяліць (раздзяляць) што-небудзь на зоны’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зані́рую зані́руем
2-я ас. зані́руеш зані́руеце
3-я ас. зані́руе зані́руюць
Прошлы час
м. зані́раваў зані́равалі
ж. зані́равала
н. зані́равала
Загадны лад
2-я ас. зані́руй зані́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час зані́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зана́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пэўнай зоны, характэрны ёй. Занальная доследная станцыя. Занальны турнір.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

туга́й, ‑ю, м.

Пойменны лес, непраходны зараснік у рачных далінах пустэльнай зоны Сярэдняй і Цэнтральнай Азіі.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сайга́к, ‑а, м.

Буйная млекакормячая жывёліна атрада парнакапытных стэпавай зоны, від антылопы (ужываецца таксама ў знач. самца).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплано́сьбіт, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Рухомае асяроддзе (газ, пара, вадкасць), якое скарыстоўваецца для пераносу цеплаты.

2. У ядзерным рэактары: вадкае або газападобнае рэчыва, якое выносіць з актыўнай зоны цяпло, вылучанае ў выніку рэакцыі падзелу ядзер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

субтро́пікі, ‑аў; адз. няма.

Дзве фізіка-геаграфічныя зоны зямнога шара, якія знаходзяцца блізка каля тропікаў і набліжаюцца па клімату да гарачага пояса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сава́нна, ‑ы, ж.

Стэп у іранічным поясе з рэдкімі дрэвамі і калючым хмызняком. // толькі мн. (сава́нны, ‑аў). Прыродныя зоны трапічных стэпаў, размешчаныя абапал экватара.

[Ісп. sabana.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Registríerballon

[-lɔ˜:]i [-lo:n]

m -s, -e i -s метэар. зоны́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sónde

f -, -n зоны́ (у розн.знач.)

die ~ ánsetzen — зандзі́раваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)