зернясхо́вішча, ‑а, н.

Спецыяльна прыстасаванае памяшканне для захоўвання зерня. Пабудаваць зернясховішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадзі́р, ‑у, м.

Спец. Прадукт першага памолу зерня пры вырабе круп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цераззе́рніца, ‑ы, ж.

Спец. Няпоўная завязь зерня ў каласах хлебных злакаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

про́са, ‑а, н.

Злакавая расліна, з зерня якой атрымліваюцца крупы. На ўзаранай і шчодра ўгноенай попелам цаліне закаласілася жыта, проса, авёс, ячмень. В. Вольскі. // Крупы, прыгатаваныя з зерня гэтай расліны. Зварыць кашу з проса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зернеачы́стка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Аддзяленне ад зерня ўсіх пабочных прымешак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зернеўло́ўнік, ‑а, м.

Прыстасаванне ва ўборачных машынах для збірання зерня, якое асыпаецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навылу́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Вылушчыць нейкую колькасць зерня. Навылушчваць гароху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасляўбо́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які бывае, адбываецца пасля ўборкі ўраджаю. Пасляўборачная апрацоўка зерня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саломааддзялі́цель, ‑я, м.

Частка малатарні, якая аддзяляе салому ад зерня і мякіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памо́л, -у, м.

1. Перапрацоўка зерня на муку.

2. Якасць атрыманай мукі.

Мука мяккага памолу.

3. Змолатае збожжа; мліва.

Ёсць у запасе розны п.

|| прым. памо́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)