дэнанса́цыя

(фр. dénonciation)

заява якой-н. дзяржавы аб скасаванні міжнароднага дагавору.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэклара́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Афіцыйнае абвяшчэнне або ўрачыстая праграмная заява.

Урадавая д.

Д. аб дзяржаўным суверэнітэце.

2. Назва некаторых афіцыйных дакументаў з паведамленнем якіх-н. патрэбных звестак.

Гандлёвая д.

Мытная д.

|| прым. дэкларацы́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ска́рга, -і, ДМ -рзе, мн. -і, -аў, ж.

1. Выражэнне незадавальнення, нараканне з прычыны непрыемнасцей.

Скаргі дзяцей.

2. Афіцыйная заява аб незаконным дзеянні якой-н. асобы, установы, арганізацыі.

Напісаць скаргу.

Кніга скаргаў.

|| прым. ска́ргавы, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пратэ́ст, -у, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Рашучае пярэчанне супраць чаго-н.

Дэманстрацыя пратэсту.

Выказаць п.

2. Заява аб нязгодзе з якім-н. рашэннем (спец.).

П. пракурора.

3. Афіцыйнае пацвярджэнне факта нявыплаты ў тэрмін па вэксалі (спец.).

П. вэксаля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

unofficial [ˌʌnəˈfɪʃl] adj. неафіцы́йны;

an unofficial statement неафіцы́йная зая́ва;

unofficial news неафіцы́йныя наві́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адво́д, -у, М -дзе, м.

1. гл. адвесці.

2. Заява аб адхіленні каго-н. ад удзелу ў чым-н.

Даць а. кандыдату.

3. Адгалінаванне (у трубе, электрасетцы і пад.).

А. ад батарэі.

◊

Для адводу вачэй (разм.) — з мэтай адцягнуць увагу ад чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неапра́ўданы і неапраўда́ны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае апраўдання. // Неабгрунтаваны. Неапраўданая заява. □ Сустракаюцца ў паэме і няўдалыя, неапраўданыя пераносы слоў з аднаго радка ў другі. Бугаёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

affidavit

[,æfɪˈdeɪvɪt]

n.

афідэ́віт -у m. (пісьмо́вая зая́ва пад прыся́гай)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zgłoszenie

н. заява; аб’ява; паведамленне; прапанова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нешматсло́ўны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і немнагаслоўны. Заява слесара-водаправодчыка на імя кіраўніка восьмага домакіраўніцтва была нешматслоўная. Пальчэўскі. [Іван] быў стрыманы і дакладны, прытым нешматслоўны субяседнік. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)