1. Зацяжны або такі, які перыядычна ўзнаўляецца (пра хваробу). Усю зіму ледзь не ўсе палітвязні мелі хранічную прастуду і ўдушлівы кашаль.Машара.// Які хварэе на такую хваробу. Хранічны хворы.
2.перан. Працяглы, няспынны, пастаянны. Характэрнай рысай перыяду агульнага крызісу капіталізму з’яўляецца хранічная недагрузка вытворчых магутнасцей.«Звязда».Пісьменніка [Ф. Багушэвіча] хвалюе стан сельскай гаспадаркі, слабае развіццё прамысловасці і промыслаў, хранічны застой у развіцці эканомікі краіны.С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
congestion
[kənˈdʒestʃən]
n.
1) перапо́ўненасьць, перанасе́ленасьць f.
2) перагру́жанасьць f., зато́р -у m. (ву́лічнага ру́ху)
3) Med. закупо́рка f., засто́й -ю m.
venous congestion — згушчэ́ньне крыві́ ў ве́нах
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
заці́шшан
1. Stílle f -; вайск Kámpfruhe f -;
заці́шша на мо́ры Wíndstille f, Kálme f -, -n;
2.перан (застой) Stíllstand m -(e)s, Stagnatión f -; Fláute f -, -n, Ábflauen n -s (спад)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
depression
[dɪˈpreʃən]
n.
1) прыгне́чанасьць, зьне́марашчаньне n., марко́та f.
2) зьніжэ́ньне n. (ці́ску)
3) Economicsзасто́й -ю m., дэпрэ́сія f.
4) запа́дзіна f., лог -у m., лагчы́на f.
5) Meteor. зо́на ні́зкага атмасфэ́рнага ці́ску
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
заняпа́дм (упадак) Verfáll m -(e)s, Níedergang m -(e)s; Tíefstand m -(e)s (застой);
прыйсці́ ў заняпа́д in Verfáll geráten*, verfállen* vi (s); Kráftlosigkeit f -, Schwäche f - (сіл); Depressión f -, Schwérmut f - (маральнага стану)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
activity
[ækˈtɪvəti]
n., pl. -ties
1) дзе́йнасьць, акты́ўнасьць f.; рух -у m.
no activity in the market — засто́й на ры́нку
2) дзе́яньне n., дзе́йнасьць f.
the activities of enemy spies — дзе́йнасьць варо́жых шпіёнаў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ГІПЕРЭМІ́Я
(ад гіпер... + грэч. haima кроў),
павелічэнне крованапаўнення органа ці тканкі. Адрозніваюць гіперэмію артэрыяльную і вянозную.
Артэрыяльная (актыўная) гіперэмія бывае пры ўзмоцненым прытоку крыві на расшыраных сасудах. Прычыны: павышаная адчувальнасць сасудаў да фізіял. Раздражняльнікаў, уплыў надзвычайных раздражняльнікаў (бактэрыяльныя таксіны, высокая т-ра, прадукты тканкавага распаду і інш.); у чалавека вял. ролю маюць псіхагенныя фактары (сарамлівасць, гнеў і інш.). Прыкметы: расшырэнне дробных сасудаў, павелічэнне іх колькасці і пульсацыі, пачырваненне (напр., гіперэмія твару), павышэнне мясц. крывянога ціску, абмену рэчываў, мясц. т-ры, паскарэнне плыні крыві, узмацненне лімфазвароту і інш. Пры паталаг. зменах у сасудах пры артэрыяльнай гіперэміі можа быць кровазліццё. Вянозная (пасіўная, застойная) гіперэмія бывае пры парушэнні адтоку крыві па венах пры нязменным прытоку ў выніку сціскання вянознай сценкі (рубец, пухліна, варыкознае расшырэнне вен, ацёк і інш.), аслабленай сардэчнай дзейнасці. Характарызуецца запаволеннем плыні крыві (да поўнага яе спынення). Развіваецца кіслароднае галаданне тканак, павышаецца пранікальнасць сасудзістай сценкі, утвараецца ацёк. Працяглы застой крыві і ацёк могуць прывесці да атрафіі парэнхімы органа.