метэор назоўнік | мужчынскі род

З’ява кароткай успышкі невялікага нябеснага цела, якое ўлятае ў зямную атмасферу з міжпланетнай прасторы.

|| прыметнік: метэорны.

  • М. дождж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

феномен назоўнік | мужчынскі род | кніжнае

  1. Незвычайная, асаблівая з’ява, рэдкі факт.

  2. Пра чалавека, які адрозніваецца выдатнымі здольнасцямі, талентам.

    • Ён быў феноменам розуму і высакароднасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

чужародны назоўнік | жаночы род | кніжнае

Чужы, неўласцівы, нехарактэрны для каго-, чаго-н.

  • Эпігонскі класіцызм ва ўмовах Беларусі ўспрымаўся як з’ява чужародная.

|| назоўнік: чужароднасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Natúrereignis

n -ses, -se з’я́ва прыро́ды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Nébenerscheinung

f -, -en пабо́чная [спадаро́жная] з’я́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

з’явішча, ‑а, н.

Разм. Тое, што і з’ява (у 1, 2 знач.). Вайна для Валі была.. раптоўным і нечаканым з’явішчам. Дамашэвіч. Янка Купала — не проста літаратурная з’ява ці эпоха, творчасць паэта — з’явішча грамадска-палітычнае. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зага́дкавы rätselhaft, séltsam; gehéimnisvoll;

зага́дкавая з’ява éine rätselhafte Erschéinung;

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

магнетычны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да магнетызму (у 1 знач.). Магнетычная з’ява.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотаэфект, ‑у, М ‑кце, м.

Спец. З’ява непасрэднага пераўтварэння светлавой энергіі ў электрычную.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падзея назоўнік | жаночы род

Тое, што адбылося, тая ці іншая значная з’ява, факт грамадскага, асабістага жыцця.

  • Гістарычная п.
  • Сямейная п.
  • Міжнародныя падзеі.

|| прыметнік: падзейны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)