асцю́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Доўгі тонкі вусік на каласах некаторых злакаў (жыта, ячменю, пшаніцы).

Ячменныя асцюкі.

|| прым. асцюко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Róggenkorn

n -(e)s, -körner зе́рне жы́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

sheaf [ʃi:f] n. (pl. sheaves)

1. сноп (жыта, пшаніцы і да т.п.)

2. вя́зка, кі́п а ( паперы), пук (стрэлаў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́жаць¹, -жну, -жнеш, -жне; вы́жаў, -жала; вы́жні; -жаты; зак., што.

Правесці жніво на якой-н. прасторы.

В. гектар жыта.

|| незак. выжына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

залаці́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., зало́ціцца; незак.

1. Станавіцца залатым.

Жыта залоціцца.

2. Віднецца (пра што-н. залатое, залацістае).

У далечыні залоцяцца пяскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абкры́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; зак., каго-што.

Тое, што і акрыць.

А. плечы хусткай.

Маладое жыта поле ўсё абкрыла.

|| незак. абкрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зрасці́, 1 і 2 ас. не ўжыв., -сце́; зрос, зрасла́, -ло́; зак. (разм.).

1. Зарасці, пакрыцца расліннасцю.

Сцежкі пырнікам зраслі.

2. Вырасці, урадзіць.

Жыта зрасло, як сцяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дакрасава́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -су́е; зак.

Скончыць красаваць, адкрасаваць (пра збажыну).

Дакрасавала жыта.

|| незак. дакрасо́ўваць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

закрасава́ць сов. (о хлебах) зацвести́;

жы́та ~ва́ла — рожь зацвела́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

бункерава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што (спец.).

Засыпаць у бункер (у 1 знач.).

Б. жыта.

|| наз. бункерава́нне, -я, н. і бункеро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)