старажы́ха, -і, ДМ -жы́се, мн. -і, -жы́х, ж. (разм.).

1. Жонка стоража.

2. Жанчына, якая працуе вартаўніком.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

цвэ́гаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Ледзь жыць, ліпець (пра стан здароўя).

Жонка памерла, і ён ледзь цвэгае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ятро́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -ро́вак, ж.

Жонка аднаго брата ў адносінах да жонкі другога брата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

няве́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Жонка сына.

Як добрая свякроў, то добрая і н. (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

żona

ж. жонка;

wierna żona — верная жонка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вікантэ́са

(фр. vicomtesse)

жонка або дачка віконта.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

spouse [spaʊs] n. fml or law муж; жо́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ż.

= żona — жонка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

grand duchess

вялі́кая княгі́ня (такса́ма жо́нка кня́зя), герцагі́ня f. (жо́нка або́ дачка́ ге́рцага)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

consort [ˈkɒnsɔ:t] n. fml муж (каралевы); жо́нка (караля);

the prince consort муж карале́вы, яка́я правіць;

the queen consort жо́нка караля́, які́ правіць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)