ідэа́льна-духо́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ідэа́льна-духо́ўны ідэа́льна-духо́ўная ідэа́льна-духо́ўнае ідэа́льна-духо́ўныя
Р. ідэа́льна-духо́ўнага ідэа́льна-духо́ўнай
ідэа́льна-духо́ўнае
ідэа́льна-духо́ўнага ідэа́льна-духо́ўных
Д. ідэа́льна-духо́ўнаму ідэа́льна-духо́ўнай ідэа́льна-духо́ўнаму ідэа́льна-духо́ўным
В. ідэа́льна-духо́ўны (неадуш.)
ідэа́льна-духо́ўнага (адуш.)
ідэа́льна-духо́ўную ідэа́льна-духо́ўнае ідэа́льна-духо́ўныя (неадуш.)
ідэа́льна-духо́ўных (адуш.)
Т. ідэа́льна-духо́ўным ідэа́льна-духо́ўнай
ідэа́льна-духо́ўнаю
ідэа́льна-духо́ўным ідэа́льна-духо́ўнымі
М. ідэа́льна-духо́ўным ідэа́льна-духо́ўнай ідэа́льна-духо́ўным ідэа́льна-духо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ідэа́льна-духо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ідэа́льна-духо́ўны ідэа́льна-духо́ўная ідэа́льна-духо́ўнае ідэа́льна-духо́ўныя
Р. ідэа́льна-духо́ўнага ідэа́льна-духо́ўнай
ідэа́льна-духо́ўнае
ідэа́льна-духо́ўнага ідэа́льна-духо́ўных
Д. ідэа́льна-духо́ўнаму ідэа́льна-духо́ўнай ідэа́льна-духо́ўнаму ідэа́льна-духо́ўным
В. ідэа́льна-духо́ўны (неадуш.)
ідэа́льна-духо́ўнага (адуш.)
ідэа́льна-духо́ўную ідэа́льна-духо́ўнае ідэа́льна-духо́ўныя (неадуш.)
ідэа́льна-духо́ўных (адуш.)
Т. ідэа́льна-духо́ўным ідэа́льна-духо́ўнай
ідэа́льна-духо́ўнаю
ідэа́льна-духо́ўным ідэа́льна-духо́ўнымі
М. ідэа́льна-духо́ўным ідэа́льна-духо́ўнай ідэа́льна-духо́ўным ідэа́льна-духо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

культу́рна-духо́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. культу́рна-духо́ўны культу́рна-духо́ўная культу́рна-духо́ўнае культу́рна-духо́ўныя
Р. культу́рна-духо́ўнага культу́рна-духо́ўнай
культу́рна-духо́ўнае
культу́рна-духо́ўнага культу́рна-духо́ўных
Д. культу́рна-духо́ўнаму культу́рна-духо́ўнай культу́рна-духо́ўнаму культу́рна-духо́ўным
В. культу́рна-духо́ўны (неадуш.)
культу́рна-духо́ўнага (адуш.)
культу́рна-духо́ўную культу́рна-духо́ўнае культу́рна-духо́ўныя (неадуш.)
культу́рна-духо́ўных (адуш.)
Т. культу́рна-духо́ўным культу́рна-духо́ўнай
культу́рна-духо́ўнаю
культу́рна-духо́ўным культу́рна-духо́ўнымі
М. культу́рна-духо́ўным культу́рна-духо́ўнай культу́рна-духо́ўным культу́рна-духо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

культу́рна-духо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. культу́рна-духо́ўны культу́рна-духо́ўная культу́рна-духо́ўнае культу́рна-духо́ўныя
Р. культу́рна-духо́ўнага культу́рна-духо́ўнай
культу́рна-духо́ўнае
культу́рна-духо́ўнага культу́рна-духо́ўных
Д. культу́рна-духо́ўнаму культу́рна-духо́ўнай культу́рна-духо́ўнаму культу́рна-духо́ўным
В. культу́рна-духо́ўны (неадуш.)
культу́рна-духо́ўнага (адуш.)
культу́рна-духо́ўную культу́рна-духо́ўнае культу́рна-духо́ўныя (неадуш.)
культу́рна-духо́ўных (адуш.)
Т. культу́рна-духо́ўным культу́рна-духо́ўнай
культу́рна-духо́ўнаю
культу́рна-духо́ўным культу́рна-духо́ўнымі
М. культу́рна-духо́ўным культу́рна-духо́ўнай культу́рна-духо́ўным культу́рна-духо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прадме́тна-духо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прадме́тна-духо́ўны прадме́тна-духо́ўная прадме́тна-духо́ўнае прадме́тна-духо́ўныя
Р. прадме́тна-духо́ўнага прадме́тна-духо́ўнай
прадме́тна-духо́ўнае
прадме́тна-духо́ўнага прадме́тна-духо́ўных
Д. прадме́тна-духо́ўнаму прадме́тна-духо́ўнай прадме́тна-духо́ўнаму прадме́тна-духо́ўным
В. прадме́тна-духо́ўны (неадуш.)
прадме́тна-духо́ўнага (адуш.)
прадме́тна-духо́ўную прадме́тна-духо́ўнае прадме́тна-духо́ўныя (неадуш.)
прадме́тна-духо́ўных (адуш.)
Т. прадме́тна-духо́ўным прадме́тна-духо́ўнай
прадме́тна-духо́ўнаю
прадме́тна-духо́ўным прадме́тна-духо́ўнымі
М. прадме́тна-духо́ўным прадме́тна-духо́ўнай прадме́тна-духо́ўным прадме́тна-духо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

клерк

(фр. clerc, англ. clerc, ад п.-лац. clericus = духоўная асоба)

1) духоўная асоба ў сярэдневяковай Францыі і Англіі;

2) канторскі служачы ў некаторых краінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

свята́р м. царк. Prester m -s, -; Gistliche (sub) m -n, -n (духоўная асоба)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ешыбо́т

(яўр. jeszibot chochme = сядзіба мудрасці)

уст. яўрэйская духоўная семінарыя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

этнагра́фія, ‑і, ж.

1. Навука, аб’ектам вывучэння якой з’яўляецца матэрыяльная і духоўная культура народаў і іх культурна-гістарычныя ўзаемаадносіны.

2. Сукупнасць усіх асаблівасцей быту, культуры, звычаяў якога‑н. парода, народнасці. мясцовасці і пад. Этнаграфія Палесся.

[Ад грэч. éthnos — племя, народ і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

seminary

[ˈseməneri]

n., pl. -naries

1) духо́ўная сэміна́рыя

2) вышэ́йшая шко́ла зь інтэрна́там (для дзяўча́т)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)