вы, вас, вам, вас, ва́мі, аб вас, адз. ты; займ. асаб. 2 ас. мн.

Ужыв. пры звароце да некалькіх асоб, а таксама як форма ветлівага звароту да адной асобы.

◊

На вы (гаварыць, быць з кім-н. і пад.) — пра адносіны паміж людзьмі, калі гавораць адзін другому «вы», а не «ты».

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прастрэ́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Страляючы, прабіць наскрозь. — Другому [дыверсанту] пагранічнік прастрэліў руку, каб выбіць зброю, бо ён забіў бы Моначы. Прокша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераўступі́ць, ‑ступлю, ‑ступіш, ‑ступіць; зак., што.

Аддаць, уступіць каму‑н. за тую ж цану што‑н. купленае. // Аддаць, уступіць што‑н. сваё другому.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыктра́к, ‑а, м.

Даўняя гульня, у якой двое ігракоў перасоўваюць па дошцы шашкі насустрач адзін другому адпаведна ачкам, што выпалі на падкідным кубіку.

[Фр. trictrac.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ураздро́б, прысл.

Разм. Часткамі; у розніцу. У XV і XVI стагоддзях Маладзечна бясконца перадавалася, прадавалася поўнасцю і ўраздроб то аднаму, то другому магнату. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грамадзя́нскасць, ‑і, ж.

Усведамленне сваіх правоў і абавязкаў у адносінах да дзяржавы; грамадзянская арганізаванасць і дысцынлінаванасць. Грамадзянскасць і патрыятызм ніколі не супрацьстаялі адно другому. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перереша́ть​I несов.

1. (принимать другое решение) разг. перавыраша́ць;

перереша́ть вопро́с перавыраша́ць пыта́нне;

2. (решать по-другому) перараша́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамігну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Разм. Падмігнуць адзін другому з якой‑н. мэтай. Насільшчыкі перамігнуліся, штурханулі адзін аднаго пад бок і выступіла наперад. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадаве́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

Даверыць другому тое, што было даверана самому. Галоўны бухгалтар калгаса.. рэдка бываў у канторы і ўсе справы перадаверыў [Шуры] Яцык. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саба́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; незак.

Разм. груб. Сварыцца, лаяцца. Другому падшыванцу Трахім і сапраўды пакруціў бы вушы, а гэтага ён толькі страшыць, не хоча з суседам сабачыцца. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)