злюбі́цца сов., разг. слюби́ться, полюби́ть друг дру́га;

○ сцярпі́цца-злю́біцца — сте́рпится-слю́бится

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакаха́ць сов. полюби́ть;

яны́ ~ха́лі адзі́н аднаго́ — они́ полюби́ли друг дру́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перарэ́зацца сов.

1. (разрезаться надвое) перере́заться;

2. (перере́зать друг друга) перере́заться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палюбі́цца сов., разг.

1. полюби́ться;

~бі́ўся мне гэ́ты го́рад — полюби́лся мне э́тот го́род;

2. полюби́ть друг дру́га;

яны́ даўно́ ~бі́ліся — они́ давно́ полюби́ли друг дру́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сардэ́чны, -ая, -ае.

1. гл. сэрца.

2. Які ідзе ад сэрца, шчыры; добры, чулы, спагадлівы.

С. чалавек.

Сардэчная сустрэча.

Сардэчна (прысл.) прыняць гасцей.

3. Які мае адносіны да кахання; любоўны.

С. друг.

Сардэчныя справы.

4. у знач. наз. сардэ́чны, -ага, м., сардэ́чная, -ай, ж. Ужыв. як ласкавы зварот пры ўпамінанні пра каго-н. з адценнем ласкі, жалю, спачування.

Пацярпі, с. мой.

|| наз. сардэ́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паматля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што, чым.

Разм. Матляць некаторы час. [Мсціслаў] паматляў рукою і рэзка кінуў. Алесь глядзеў не на косць, а на яго і ўбачыў, як друг збялеў. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакало́цца сов.

1. (обо всех, многих) переколо́ться;

2. (пободать друг друга) перебода́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перастрэ́львацца несов.

1. (обстреливать друг друга) перестре́ливаться;

2. страд. перестре́ливаться; см. перастрэ́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

това́рищ в разн. знач. тава́рыш, -ша м.; (приятель, друг — ещё) ся́бар, род. ся́бра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

испы́танный

1. вы́прабаваны, праве́раны; зазна́ны, зве́даны, адчу́ты, перажы́ты;

2. в знач. прил. вы́прабаваны; праве́раны; (опытный) дасве́дчаны; (надёжный, верный) надзе́йны, ве́рны;

испы́танное му́жество вы́прабаваная (праве́раная) му́жнасць;

испы́танный друг ве́рны (надзе́йны) ся́бар (друг);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)