дахо́д м эк, камерц Éinkommen n -s, Ertrág m -s, -träge, Gewínn m -s, -e, Erlös m -es, -e; Éinnahme f -, -n (ад збораў);

працо́ўныя дахо́ды Árbeitseinkommen n, erárbeitetes Éinkommen, Árbeitseinkünfte pl;

пабо́чныя дахо́ды Nébeneinnahmen pl, Nébeneinkünfte pl, Nébenverdienst m -es, -e;

пла́навыя дахо́ды geplánte Éinnahmen pl;

валавы́ дахо́д Brúttoeinnahme f, Brúttogewinn m, Bшttoeinkünfte pl;

чы́сты дахо́д Réingewinn m, Réinertrag m, Néttoertrag m;

чы́сты інвестыцы́йны дахо́д Néttoinvestitionsprofit [-v-] m -(e)s, -e;

ная́ўны дахо́д Báreinkommen n;

грані́чны дахо́д Grénzertragswert m -(e)s, -e;

працэ́нтны дахо́д Zínseinnahme f -, -n;

дзяржа́ўныя дахо́ды Stáatseinkünfte pl;

нацыяна́льны дахо́д Nationáleinkommen n;

прыно́сіць дахо́д Gewínn éinbringen* , Zínsen trágen* vt;

атры́мліваць дахо́д Gewínn erzíelen [heráusholen, heráusschlagen*]; гл тс прыбытак

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прэбе́нда

(с.-лац. praebenda = тое, што павінна быць дадзена)

даходы і маёмасць, якія даюцца прывілеяванай частцы каталіцкага духавенства за выкананне абавязкаў, звязаных з займаемай займанай пасадай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Манту́ліць ’прыкінуцца бедным, каб пажывіцца’ (Нас.), манту́лы ’ласункі, прысмакі’ (слаўг., Нар. словатв.), ’хаўтурны абед’, ’гасціна з прычыны якога-небудзь свята’, ’дармавая выпіўка’, ’палескія дранікі’, ’бліны і памінальныя стравы’, ’выгоды жыцця, лёгкія даходы’ (Нас. Сб.; паўд.-усх., КЭС), ’хлеб і іншыя харчы, сабраныя для духавенства’ (там жа), манту́лік ’сырнік’ (лоеў., Мат. Гом.), манту́льнік, манту́лка ’мужчына і жанчына, якія любяць жыць за чужы кошт’ (Нас.). Укр. мантули ’ахвяраванні, сабраныя для каляднікаў ці жабракоў’, гуц. ’пірагі з кукурузнай мукі з сырам’, манту́лки ’салодкія падарункі, баранкі, прывозімыя з кірмашу’, манту́лити ’выпрошваць падачкі’; рус. варон. манту́лить ’карміцца рэшткамі з панскага стала’, мантульник, мантульница ’той, хто корміцца рэшткамі з панскага стала’, ’хто напрошваецца да іншых на абеды, у госці’. Усходнеславянскае. Утварэнне з суфіксам ‑ул‑, якое не мае нейкага аднаго адпаведніка ў іншай мове. Утварылася ў выніку кантамінацыі; у ім перакрыжавалася некалькі першасных балтыйскіх і усх.-слав. (бел.) лексем. Так значэнне ’ласункі, слодыч’ звязваецца праз лексему ламту́ты (гл.) з літ. lemtùtas ’дабрачыннасць і інш.’, значэнне ’дармовыя частаванні, лёгкія даходы’ можна экстрагаваць з літ. mantà ’багацце’, mantas ’выгода, карысць’, mantáuti ’старацца нажыцца’ і бел. мантачыць ’выпрошваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

obciąć

зак.

1. абрэзаць; абсячы;

2. перан. урэзаць; скараціць; зменшыць;

obciąć dochody — урэзаць даходы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

éinlösen

vt

1) выкупля́ць

2) аплаці́ць (вэксаль)

3) выруча́ць (пра даходы)

sein Wort ~ — стрыма́ць сло́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

лічы́цца, лічу́ся, лі́чышся, лі́чыцца; незак.

1. кім-чым. Расцэньвацца якім-н. чынам, успрымацца як-н.

Л. лепшым гаспадаром.

2. з кім-чым. Браць пад увагу, улічваць што-н.

Л. з думкамі членаў камісіі.

3. чым і без дап. Весці ўзаемны ўлік (паслуг, пазык, прэтэнзій і пад.).

Не будзем з гэтым л.

4. Знаходзіцца, быць дзе-н.

Л. ў адпачынку.

5. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выражацца ў якой-н. колькасці.

Даходы лічацца ў мільёнах рублёў.

6. Размяркоўваць паміж сабой ролі ў гульні, карыстаючыся лічылкай (разм.).

Л. перад гульнёй.

|| зак. палічы́цца, палічу́ся, палі́чышся, палі́чыцца (да 2 і 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

БЮДЖЭ́Т СПАЖЫВЕ́ЦКІ,

баланс грашовых даходаў і расходаў сям’і, які характарызуе фактычны ўзровень жыцця розных груп насельніцтва. Адлюстроўвае даходы сем’яў і крыніцы іх паступлення, а таксама выкарыстанне гэтых даходаў (расходаў) па прызначэнні. Вызначаецца на аснове балансу даходаў і расходаў насельніцтва, бюджэтных абследаванняў і разам са спажывецкім кошыкам служыць для ацэнкі колькасных і якасных паказчыкаў спажывання.

т. 3, с. 388

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

dewizowy

dewizow|y

валютны;

dochody ~e — валютныя даходы;

gospodarka ~a — валютная гаспадарка;

polityka ~a — дэвізная (валютная) палітыка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бенефі́цыяр бенефіцыя́р

(англ. beneficiary)

1) асоба, якая атрымлівае даходы ад сваёй маёмасці пры перадачы яе другой асобе на давернай падставе (пры здачы ў арэнду, наём);

2) той, хто атрымлівае грошы паводле акрэдытыва або страхавога полісу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

nebeneinander, Nebeneinkommen

I nebeneinánder

adv адзі́н каля́ аднаго́, по́бач

~ stéllen — супастаўля́ць, параўно́ўваць

II Nébeneinkommen

n -s, пабо́чныя дахо́ды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)