stow

[stoʊ]

v.t.

1) грузі́ць, нагружа́ць

to stow a ship — грузі́ць вадапла́ў

2) шчы́льна пакава́ць; запаўня́ць

They stowed the little cabin with supplies for the trip — Малу́ю кабі́ну яны́ запо́ўнілі запа́самі для падаро́жжа

•

- stow away

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ладава́ць 1, ладова́ті ’прыводзіць у парадак, падпраўляць, рыхтаваць, укладваць’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах.), ’рамантаваць, напраўляць’ (Нар. словатв.), укр. ладува́ти ’рыхтаваць, прыстасоўваць’, польск. ładować ’даводзіць да ладу, рамантаваць, рыхтаваць’ (Малапольшча, Мазоўша), чэш. мар. ladovat se ’рыхтавацца да чаго-небудзь’, ’цешыцца, чакаючы штосьці’. Паўн.-слав. утварэнне ад ladъ > лад (гл.). Параўн. ла́дзіць. Сюды ж ла́давацца, ладава́цца ’прыводзіць у парадак, уладкоўваць, збірацца’ (ТСБМ).

Ладава́ць 2 ’складваць’ (Сцяшк.), слонім. ’грузіць’ (Нар. лекс.), ’класці нешта цяжкае’ (Сцяц.), ’падымаць бярвёны на воз пры дапамозе лада’ (ганц., Сл. паўн.-зах.), ст.-бел. ладовати ’грузіць, нагружаць’ (XVII ст.) запазычана са ст.-польск. ładować ’накладваць, нагружаць, абцяжарваць’ (XVI ст.), якое з с.-в.-ням. laden, ням. laden ’накладваць, напаўняць’, ’зараджаць (зброю)’ (Слаўскі, 4, 421). Сюды ж ст.-бел. ладовница, лядовница ’патранташ’ (XVII ст.), запазычаныя са ст.-польск. ładownica ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

амуні́цыя, ‑і, ж.

Рыштунак байца, акрамя зброі і адзення. Трэба, лонданскі грузчык, За партамі сачыць, Каб не даць Амуніцыяй, зброяй грузіць Ні лінкора, Ні баржы ніводнай. Танк. // Больш шырока: адзенне і прылады. Вадалазная амуніцыя. Амуніцыя рыбалова. □ [Наганаў:] Адкуль на табе гэтая нямецкая амуніцыя? Губарэвіч.

•••

Пры поўнай амуніцыі — з усім тым, што баец павінен мець у паходзе.

[Ад фр. amunitionner — забяспечваць рыштункам.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

éinschiffen

1.

vt грузі́ць (на) су́дна; рабі́ць паса́дку на су́дна

2.

(sich) садзі́цца на карабе́ль [на парахо́д]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нагрузі́ць, ‑гружу, ‑грузіш, ‑грузіць; зак., каго-што.

1. Напоўніць што‑н. грузам. Нагрузіць машыны. Нагрузіць вярблюда. □ Праз некаторы час я нагрузіў свае самалёты.. і вылецеў на Міншчыну. Казлоў. Партызаны нагрузілі вазы і пачалі выязджаць на дарогу. М. Ткачоў. // Пакласці груз на каго‑, што‑н. Нагрузіць рэчы на машыну.

2. перан. Разм. Ускласці на каго‑н. якую‑н. працу, грамадскія абавязкі. Нагрузіць грамадскай работай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

éinladen

*

I

vt нагружа́ць, грузі́ць

II

vt запраша́ць

zu sich (D) ~ — запрашаць да сябе́ ў госці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

load

[loʊd]

1.

n.

1) груз -у m.

2) цяжа́р -у m.; нагру́зка f.

a load of debt — цяжа́р даўго́ў

2.

v.t.

1) грузі́ць, нагружа́ць

to load grain — грузі́ць збо́жжа

to load a car — нагружа́ць а́ўта

2) Figur. абцяжа́рваць; наладо́ўваць

3) абсыпа́ць, надзяля́ць

to load with compliments — абсы́паць камплімэ́нтамі

4) зараджа́ць (гарма́ту, стрэ́льбу)

•

- get a load of

- loads

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

embark

[ɪmˈbɑ:rk]

1.

v.i.

1) сяда́ць, грузі́цца (на карабе́ль, самалёт)

2) пачына́ць (но́вую прафэ́сію, спра́ву, прадпрые́мства)

2.

v.t.

грузі́ць на карабе́ль (людзе́й, во́йска)

•

- embark on an adventure

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

embark [ɪmˈbɑ:k] v. садзі́ць; садзі́цца на карабе́ль; грузі́ць; грузі́цца на карабе́ль

embark on [ɪmˌbɑ:kˈɒn] phr. v. пачына́ць (што-н.), бра́цца за (што-н. новае і цяжкае);

The country embarked on new radical reforms. Краіна пачала новыя радыкальныя рэформы;

embark on an adventure пуска́цца ў невядо́мае

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wúchten

1.

vt ру́хаць, падыма́ць, грузі́ць (вагаром, рычагом)

2.

vi працава́ць [рабі́ць што-н.] з напру́жаннем усі́х сіл

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)