1.нареч. больш вя́зка; больш лі́пка; больш кле́йка; больш гра́зка;
2.прил. больш вя́зкі, больш лі́пкі; больш кле́йкі; больш гра́зкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Су́плаў ’дрыгва’ (парыц., Янк. Мат.), ’гразкае балота; гразкае месца на дарозе’ (лун., Шатал.), ’нанесенае вадой’ (Полымя, 1970, 2, 129), супла́вісты ’гразкі (пра балота)’ (Шатал.). Да плаў, гл. Борысь (Prefiks., 93–94) на аснове беларускіх слоў і серб.-харв.дыял.су́плав ’тое, што нанесена вадой’ узнаўляе прасл.*sǫplavъ < *sъ‑plouti ’разам прыплыць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Та́пкі ’пантофлі, лёгкія туфлі без абцасаў’, адз. л. та́пка (ТСБМ; карэліц., Дзіц. фальклор), адз. л. та́пак: пакласці ў тапак, насіць у тапку (мазыр., Нар. медыцына). Укр.та́почки, рус.та́пки. З рус.та́пкі ’тс’, параўн. тапачкі, тапці, гл. Параўн. таксама серб.-харв.то̀пук ’сялянскі абутак, пасталы’ (< тур.topyk ’пята’, Скок, 3, 483).
Тапкі́ ’гразкі, багністы’ (віл., Сл. ПЗБ). Гл. то́пкі1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
расква́шаны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад расквасіць.
2.узнач.прым.Гразкі, размочаны. Глянуўшы наперад, у расквашаную дарожную далячынь, Данік адчуў, як ад няспыннага напружання ў яго пачалі млець рукі, заныла спіна.Краўчанка.Рыгор, а за ім і Віця з расквашанай, але ўсё ж цвёрдай пад нагамі каляіны падаліся на абочыну.Паўлаў.
3.узнач.прым. Разбіты да крыві. [Маці], убачыўшы сына з расквашаным носам, накінулася на Андрэйку.Гамолка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БРОД,
мелкае месца на ўсю шырыню ракі, возера або балота, па якім можна перайсці ці пераехаць з аднаго берага на другі. У старажытнасці, да оуд-ва мастоў, праз брод праходзілі дарогі. Гразкі брод звычайна ўмацаваны грэбляй. Мае значэнне ў ваен. справе пры фарсіраванні водных перашкод. Пазначаецца на тапаграфічных картах з указаннем глыбіні і грунту. На рэках Беларусі брод нярэдка супадае з перакатамі, на азёрах — з водмелямі. Выкарыстоўваецца для перагону свойскай жывёлы на зарэчныя пашы, для заезду на аддаленыя сенажаці. Ад тэрміна «брод» утвораны многія тапонімы — назвы населеных пунктаў (у Беларусі каля 40), рэк, азёраў, урочышчаў.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
хлі́пкі, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Слабы, хілы. Гэта быў маленькі, хліпкі чалавек сярэдніх год.Пянкрат.//перан. Слабахарактарны, бязвольны. Бацька мой засцерагаў таварышаў, што Павэлак — чалавек хліпкі, ненадзейны, што лепш яго адсунуць ад сябе, пакуль не позна.Гарэцкі.
2. Нямоцны, ненадзейны, нетрывалы. Сходкі былі хліпкія, вузкія, без усякіх поручняў — проста дзве нядбайна збітыя цвікамі дошкі.Асіпенка.//Гразкі, багністы. Магутныя гусенічныя трактары, зарываючыся ў хліпкае балота аж да верху гусеніц, цягнуць на буксіры гружаныя лесам аўтамашыны.Мяжэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Транса́ва ’дрыгва, багна, топкае месца’ (Скарбы; бераст., ваўк., гродз., ДАБМ; Сл. ПЗБ), трансаві́ца ’тс’ (шальч., Сл. ПЗБ; ваўк., ЛА, 2), ’зарослае трысцём месца на рацэ або на возеры’ (Сцяшк.), транцаві́ца ’тс’ (зэльв., ДАБМ), трэнсэ́віца ’топкае месца на балоце’ (бяроз., драг., ЛА, 5), сюды ж транса́вы, транца́вы ’дрыгвяны’ (маст., Сл. ПЗБ), транса́вы мн. л. ’топкае балота, дзе калышацца верхняе покрыва’ (гродз., бераст., ЛА, 2; Сцяшк.), трансаві́сты ’топкі, гразкі’ (Сцяшк.). З польск.tręsawa, trzęsawica ’дрыгва, багна’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
muddy
[ˈmʌdi]1.
adj.
1) гра́зкі
muddy road — гра́зкая даро́га
2) бру́дны, нячы́сты; каламу́тны
a muddy color — бру́дны ко́лер
muddy water — каламу́тная вада́
3) памутне́лы, няя́сны (пра ро́зум, ду́мкі)
2.
v.
1) апы́рскаць (-ца) гразёю
2) каламу́ціць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
dirty[ˈdɜ:ti]adj.
1. бру́дны; гра́зкі
2. непрысто́йны, паха́бны
3. по́длы, бры́дкі, агі́дны;
a dirty word ла́янкавае, непрысто́йнае сло́ва;
He played a dirty trick on me. Ён падлажыў мне свінню.
♦
give smb. a dirty look :She gave me a dirty look. infml Яна са злосцю паглядзела на мяне.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)