glower
[ˈglaʊər]
v.i.
глядзе́ць зло́сна, спадылба́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
касаву́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; незак. (разм.).
1. на каго-што. Глядзець скоса.
К. на дзверы кабінета.
2. перан., на каго-што. Адносіцца з падазрэннем, недружалюбна.
|| зак. скасаву́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ogle [ˈəʊgl] v.
1. пажа́дліва глядзе́ць, е́сці вачы́ма
2. стро́іць во́чкі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
бара́н¹, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Жвачная млекакормячая жывёліна сямейства пустарогіх з густой воўнай і выгнутымі рагамі.
Горны б.
2. Самец авечкі.
3. перан. Пра тупога, някемлівага чалавека (лаянк.).
◊
Уперціся як баран (разм., неадабр.) — пра ўпартага чалавека.
Як баран на новыя вароты (глядзець) (разм.) — глядзець на што-н. разгублена, нічога не разумеючы.
|| памянш.-ласк. бара́нчык, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 і 2 знач.).
|| прым. барано́вы, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).
Б. лой.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
look at
глядзе́ць на каго́-што
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
nieprzytomnie
1. непрытомна;
patrzeć nieprzytomnie — непрытомна глядзець; глядзець, нічога не бачачы;
2. апантана
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ферт пренебр. ферт, род. фе́рта м.;
смотре́ть фертом глядзе́ць фе́ртам.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
паве́рх², прыназ. з Р.
1. Ужыв. пры абазначэнні паверхні, вышэй якой або на некаторай адлегласці ад якой што-н. размяшчаецца ці адбываецца.
Глядзець п. акуляраў.
2. На паверхні чаго-н.
Прылегчы на ложак п. коўдры.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
паўзве́рх.
1. прысл. Вышэй за паверхню чаго-н., над кім-, чым-н.
Глядзець п.
2. прыназ. з Р. Ужыв. з назвамі месца або прадмета, над паверхняй якіх што-н. размяшчаецца, адбываецца, рухаецца.
Вада ішла п. лёду.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Зо́рыць ’глядзець’, за́рыцца ’квапіцца, заглядацца на чужое’ (маг. віц., Шат.; Мат. Маг.; З нар. сл.; Шатал.; Нар. сл.). Рус. за́риться ’заглядацца’, пск., маск., сіб. зар́ить ’глядзець, шукаць вачыма’, дыял. зо́рить ’глядзець, сачыць, наглядаць’, укр. зори́ти ’глядзець, сачыць вачыма’, зари́ти ся ’заглядацца’ (Жэлях.). Славен. zóriti ’глядзець, сачыць вачыма’. Таго ж кораня, што зрок, зрэнкі, але з іншай ступенню чаргавання галоснага (zьr‑/zor‑; параўн. узор, надзор). Прасл. корань zьr/zor‑ узыходзіць да і.-е. *gʼher‑ ’прамянець, блішчаць’: літ. žerė́ti ’блішчаць’; параўн. зара. Фасмер, 2, 104; Траўтман, 366; Покарны, 1, 441–442; Варбат, Этимология, 1980, 32. Семантычны пераход ’глядзець’ — ’квапіцца, заглядацца на чужое’ прадстаўлен у зайздросціць, рус. видеть — завидовать і інш. Супрун, Полесье и этногенез славян, 1983, 61.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)