1. Афіцэрскае званне, якое ідзе за званнем старшага лейтэнанта. // Асоба, якая мае гэта званне. [Васіль] прайшоў праз усю вайну. Вырас, да капітана, камандзіра роты.Шамякін.
2. Начальнік, камандзір судна. Капітан карабля. □ — Вось падыходзіць да мяне капітан і пытае: «Як вы думаеце, дарагі Тапурыя, не будзе непагоды сёння на моры?»Самуйлёнак.
3. Кіраўнік спартыўнай каманды. Капітан футбольнай каманды.
•••
Капітан-лейтэнант — афіцэрскае званне ў ваенна-марскім флоце, якое ідзе за званнем старшага лейтэнанта. // Асоба, якая мае гэта званне.
Капітан 3‑га рангу — афіцэрскае званне ў флоце, якое ідзе за званнем капітан-лейтэнанта. // Асоба, якая мае гэта званне.
Капітан 2‑га рангу — афіцэрскае званне ў флоце, якое ідзе за званнем капітана 3‑га рангу. // Асоба, якая мае гэта званне.
Капітан 1‑га рангу — афіцэрскае званне ў флоце, якое ідзе за званнем капітана 2‑га рангу. // Асоба, якая мае гэта званне.
[Фр. capitaine.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
New Year, New Year’s
Но́вы Год, 1-га сту́дзеня
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
2. Тое, што і бухнуць 1 (у 1 знач.). За Дзвіною глуха вухнуў гром.Савіцкі.Аднекуль з дарогі вухнуў лёгкі мінамёт.Няхай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трацці́на Трэцяя частка дзесяціны зямлі; трэць ураджаю (Слаўг.). Тое ж траця́к — 3/4 га (Ваўк.Сцяшк.), трайця́к — да 8 га, трайціна́ — 7 га (Зэльв.Сцяцко), трэціна — палавіна з чацвёртай часткі га (Стол.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Hektár
n, m -s, -e (скар. ha) гекта́р (скар. га)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
штаб-афіцэ́р
(ням. Stabsoffizier)
старшы афіцэрскі чын (палкоўнік, падпалкоўнік, маёр, капітан 1-га рангу, капітан 2-га рангу) у арміях царскай Расіі і некаторых замежных краін.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
феда́н
(ар. faddān)
зямельная мера ў Егіпце, роўная 0,42 га.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
хольд
(венг. hold)
мера плошчы ў Венгрыі, роўная 0,432 га.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
◎ Куцяльга́ ’кульгавы чалавек’ (Нар. лекс.). Да *куцель «куцы). Параўн. крывель ’тс’. Словаўтварэнне: *куц‑ель‑га. Параўн. пуст‑ель‑га ’пусты чалавек’ (Дабр.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
włóka
ж. валока (мера зямельнай плошчы каля 6,5 га)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)