hauseren

vi уст. гандлява́ць у разно́с, разно́сіць па ха́тах (тавары)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

handle2 [ˈhændl] v.

1. кірава́ць; ажыццяўля́ць кантро́ль, кантралява́ць

2. чапа́ць, крана́ць, датыка́цца рука́мі

3. кірава́ць (машынай, станком і да т.п.)

4. гандлява́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прыла́вак, ‑лаўка, м.

Асобы стол у магазіне, які служыць для продажу з яго тавараў, прадуктаў. Падбярэцкі першы ўбег у магазін, але да прылаўка не стаў, адышоўшыся ў куток да грубкі, дзе была бочка з рыбай. Пташнікаў. Дзве дзяўчыны спрытна завіхаліся за прылаўкам: абслугоўваючы пакупнікоў, адважвалі хлеб, прымалі грошы. Лынькоў.

•••

З-пад прылаўка — незаконна, не ўсім (прадаваць, гандляваць і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

trödeln

vi

1) гандлява́ць стардзнай

2) разм. мару́дзіць, цягну́ць (з чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

starzyzna

starzyzn|a

ж. старызна; лахманы;

handlować ~ą — гандляваць старызнаю;

handlarz ~ą — старызнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

спекулява́ць

(польск. spekulować, ад лац. speculare = сузіраць, наглядаць)

1) займацца спекуляцыяй, гандляваць з мэтай нажывы;

2) перан. дзейнічаць, выкарыстоўваючы што-н. у карыслівых мэтах (напр. с. на давер’і).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

peddle

[ˈpedəl]

v.

1) прадава́ць тава́р у разно́с

2) прадава́ць або́ гандлява́ць малы́мі ко́лькасьцямі

3) падаро́жнічаць з тава́рам на про́даж

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

таргава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; незак.

1. каго-што. Збіраючыся купіць што-н., прыцэньвацца, дамаўляцца аб цане.

Т. бульбу.

2. Тое, што і гандляваць (разм.).

3. перан., кім-чым. Рабіць прадметам гандлю (пра людзей, іх пачуцці і пад.).

Т. сумленнем.

|| зак. старгава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны (да 1 знач.), патаргава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны (да 1 знач.; разм.) і прытаргава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны (да 1 знач.; разм.).

|| наз. торг, -у, м. (да 1 і 2 знач.; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таргава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; незак.

1. Збіраючыся купіць што‑н., прыцэньвацца, дамаўляцца аб цане. Калі ж япрукі жывыя, то іх трэба яшчэ важыць, таргаваць і разоў дваццаць пляснуць далонню аб далонь прадаўца. Колас. Бывалы яшчэ здалёк убачыў высокага, статнага Нічыпаровіча, які азартна таргаваў нешта ў спекулянта. Новікаў.

2. Разм. Тое, што і гандляваць. [Шэя:] — У .. [сваякоў] вялікі магазін — ботамі таргуюць. Гартны.

3. перан. Зневаж. Рабіць прадметам гандлю (пра людзей, іх пачуцці і пад.). Таргаваць сумленнем. □ І ён [Даніла] сцярогся таго зброду, Якім не цяжка таргаваць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГОСЦЬ,

буйны прадстаўнік купецтва ў Стараж. Русі і ў Рас. дзяржаве ў 10—18 ст. Першапачаткова госцем наз. асоб, якія прыязджалі гандляваць з інш. краін, княстваў і гарадоў, пазней — і мясц. купцоў, якія гандлявалі па-за межамі свайго месцапражывання (пераважна за мяжой). У 14—15 ст. госці аб’ядноўваліся ў асобыя прывілеяваныя карпарацыі. У сярэдзіне 16 — пач. 18 ст. госці былі саслоўнай катэгорыяй, мелі царскія даравальныя граматы, паводле якіх карысталіся падатковымі, мытнымі і юрыд. прывілеямі. Выконвалі ўрадавыя даручэнні па закупцы, ацэнцы і захоўванні казённых тавараў. Паводле ўказаў 1722—28 уключаны ў склад купецкіх гільдый.

т. 5, с. 369

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)