Verbum

варо́тніца, ‑ы, ж.

Тое, што і падваротніца. Сабака моўчкі вылез з-пад варотніцы і, віляючы хвастом, пачаў лашчыцца. Галавач.

максі́м, ‑а, м.

Станковы кулямёт асобай канструкцыі. Ззаду за намі ідуць кулямётчыкі і па бруку ляскочуць жалезныя колы «максімаў». Галавач.

[Англ. maxim ад імя амерыканскага вынаходніка-інжынера Хайрэма Максіма.]

ірані́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць іранічнага. Гаварыць з іранічнасцю. Іранічнасць аўтарскай мовы. □ Сваё апавяданне .. [Смачны] скончыў .. выказанымі з некаторай іранічнасцю словамі. Галавач.

жа́ры, ‑ая, ‑ае.

Жоўта-карычневы, рыжы. На штаны, на месцы калень, ляглі жарыя лапікі са старога, зношанага даўно армяка. Галавач.

даку́члівы, ‑ая, ‑ае.

Які дакучае, назаляе. Пачаліся восеньскія дажджы, частыя і дакучлівыя. Галавач. Коні матлялі галовамі, адганялі дакучлівых аваднёў. Новікаў.

заро́хкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць рохкаць. // Азвацца рохканнем. Кабан, учуўшы гаспадара, падняў лыч, зарохкаў і пачаў часта дыхаць. Галавач.

затаўсце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Абл. Зацяжараць. — Парабчанка Галіноўскіх затаўсцела, дык каб дзіцяці не было, аборт у Гартны зрабіла. Галавач.

захло́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць хлопаць. // Хлопнуць некалькі разоў запар; прахлопаць. На дварэ захлопаў крыламі і прапяяў певень. Галавач.

серадня́цтва, ‑а, н., зб.

Сераднякі, серадняцкае сялянства. Я разумеў: што бедната і асноўная мяса серадняцтва сталі на шлях калектывізацыі. Галавач.

супярэ́чанне, ‑я, н.

Разм. Выказванне або ўчынак, накіраваныя супраць каго‑, чаго‑н.; пярэчанне. Рыжы гаварыў тонам, не дазваляючым супярэчання. Галавач.