Які выцякае з аб’ектыўных законаў; невыпадковы, прычынна абумоўлены. Заканамерная з’ява. □ Камунізм — не выдумка летуценнікаў, а заканамерны вынік грамадскай гісторыі, падрыхтаваны ўсім ходам развіцця капіталізму.Лушчыцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ба́йкаж. (апавяданне) Fábel f -, -n; (выдумка) Gefásel n -s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ву́ткаIж., разг. (выдумка) у́тка;
газе́тная в. — газе́тная у́тка
ву́ткаIIж., мор., мед.у́тка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
fikcja
ж. фікцыя;
fikcja literacka — літаратурная выдумка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ілжа́, ілжы, ж.
Разм. Няпраўда, выдумка, хлусня. Бо хто ж ведаў, скажы, Аб забытым народзе і краі? Цемра зману, ілжы Тут стаўляла крыжы, Як слупы па дарозе да раю.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фі́кцыя
(лац. fictio = выдумка)
нешта несапраўднае, наўмысна выдуманае з пэўнымі мэтамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
fairy tale
1) ка́зка f.
2) вы́думка, небылі́ца f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
mrzonka
ж.выдумка, фантазія; пустая (дарэмная) мара; мроя
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Ба́сня ’байка’ (Касп.), ст.-бел.баснь ’выдумка, забабонная выдумка’ (XVII ст.; Нас. гіст). Рус.ба́сня, укр. (ст., з XVII ст.) ба́сня, польск.baśń, чэш.báseň, ц.-слав.баснь і г. д. Прасл.basnь ’тс’ (ад ’гаварыць’, што ў дзеяслове *bajati; гл. ба́яць, ба́іць; суфікс *‑snь). Бернекер, 45; Брукнер, 18; Слаўскі, 1, 28; Фасмер, 1, 131. Параўн. яшчэ Шанскі, 1, Б, 53.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ву́тка ’качка’ (Касп., Шат., Грыг., ДАБМ, карта № 297), рус.у́тка, укр.ву́тка. Прасл.*ǫtъka; параўн. літ.antuka ’кулік’, ãntukas ’Saxicola oenanthes’ (Буга, РФВ, 72, 202; Фасмер, 4, 174). Гл. ву́тва, ву́ціца. У знач. ’выдумка’ і ’медыцынская пасудзіна’ запазычанне ў літар. мову з рус. (Крукоўскі, Уплыў, 29, 99), дзе ў сваю чаргу першае — калька з франц.canarde ’качка’ і ’газетная выдумка’.