пяцёрачнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Вучань, які звычайна атрымлівае пяцёркі; выдатнік.

|| ж. пяцёрачніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Дачка — п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шко́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Вучань пачатковай ці сярэдняй школы.

|| ж. шко́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. шко́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гімназі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Вучань гімназіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

другаго́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

Вучань, які застаўся ў тым жа класе на другі год.

|| ж. другаго́дніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гімназі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Вучань гімназіі.

|| ж. гімназі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. гімназі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

старшакла́снік, ‑а, м.

Вучань блізкага да выпуску класа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

На́ўчань (на́учень) ’вучань’ (Анім.), рус. пск. на́учень, на‑ ўченьвучань (якога аддалі ў навучанне, на вывучку)’, смал. наушень ’падручны каваля’. Ад на́ўчаны (на́ученый) ’навучаны’ (Нас.), наўчыць ’наставіць, навучыць; настроіць’ (Нас.), параўн. вучань (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

малаздо́льны, ‑ая, ‑ае.

У якога недастаткова здольнасцей. Малаздольны вучань.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фабза́вучнік, ‑а, м.

Разм. Вучань школы фабрычна-заводскага вучнёўства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непаспява́ючы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дрэнную паспяховасць, адстае ў занятках. Непаспяваючы вучань. // у знач. наз. непаспява́ючы, ‑ага, м. Вучань, які мае дрэнныя адзнакі, адстае ў занятках. Работа з непаспяваючымі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)