рэкаменда́цыя

(с.-лац. recomendatio = даручэнне)

1) станоўчая характарыстыка каго-н. з прапановай выкарыстаць у якой-н. справе;

2) спрыяльны водзыў (звычайна ў пісьмовай форме) для паступлення у якую-н. арганізацыю;

3) парада, прапанова (напр. р. урача).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

спачува́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які выражае спачуванне да чыйго‑н. гора, няшчасця і пад. [Паходня] прыслаў спачувальную тэлеграму ў рэдакцыю. Хадкевіч. Прыдумалі мы спачувальныя словы: «Жыццё зламала...», «Згарэў няшчасны...» Жычка.

2. Які са спагадай, зычліва адносіцца да каго‑н.; спагадлівы. А Глушак усё сядзеў, гаманіў, падступаўся к сэрцу, здаецца, і праўда спачувальнай Дамеціхі. Мележ. // Які выяўляе спачуванне, спагаду. Але ўсё гэта ідзе ў.. [Марфы] з глыбіні яе добрага спачувальнага сэрца. Васілевіч. — Ідзі, сынок, дадому... — спачувальным тонам сказаў дворнік. Якімовіч.

3. Які выражае адабрэнне. Спачувальны водзыў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

review​1 [rɪˈvju:] n.

1. перагля́д; разгля́д, агля́д;

the review of education system перагля́д сістэ́мы адука́цыі;

a review of the year’s events агля́д падзе́й го́да

2. рэцэ́нзія, во́дзыў;

Her last novel got good reviews in the press. Яе апошні раман атрымаў добрыя водгукі ў прэсе.

3. перыяды́чны часо́піс, перыяды́чнае выда́нне

4. mil. пара́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пара́іць, ‑раю, ‑раіш, ‑раіць; зак., каго-што.

Даць параду, падказаць, як дзейнічаць; парадзіць. Людзі чакалі парад, а параіць Шалюта нічога не мог, бо сам не меў нічога за душою. Дуброўскі. [Міколка] перайшоў вуліцу, зайшоў на двор дзеда Нупрэя. То ж стары чалавек, яму год дзевяноста, ён дапаможа, параіць. Лынькоў. — Бацька благога табе не параіць. Савіцкі. // Даўшы добры водзыў, прапанаваць выкарыстаць каго‑, што‑н. у якасці каго‑, чаго‑н. Сяргей пачаў прыкідваць, каго можна было б параіць на яго цяперашнюю пасаду. Шахавец. Зубру патрэбен быў памочнік дзелавіты. І вось на гэты пост яму параілі Каня. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́стный (одобрительный) пахва́льны; (приятный) прые́мны; (хороший) до́бры; (заманчивый) прыва́бны; (соблазнительный) спаку́слівы;

ле́стный о́тзыв пахва́льны во́дзыў;

ле́стные слова́ прые́мныя сло́вы;

быть ле́стного мне́ния о ко́м-ле́стный быць до́брай ду́мкі аб кім-не́будзь;

ле́стное предложе́ние прыва́бная (прые́мная) прапано́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэкамендава́ць

(с.-лац. recommendare = даручаць, давяраць)

1) станоўча характарызуючы каго-н., што-н., прапаноўваць выкарыстаць у якой-н. справе (напр. р. інжынера, р. кнігу);

2) даваць каму-н. спрыяльны водзыў (звычайна ў пісьмовай форме) для паступлення ў якую-н. арганізацыю;

3) раіць зрабіць што-н.;

4) называць пры знаёмстве.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

характары́стыка

(гр. charakteristikos = які адрозніваецца)

1) апісанне, вызначэнне істотных, адметных рыс, асаблівасцей каго-н. або чаго-н.;

2) апісанне характару, учынкаў якога-н. персанажа ў мастацкім творы;

3) пісьмовы водзыў, заключэнне аб працоўнай і грамадскай дзейнасці асобы;

4) мат. цэлая частка дзесятковага лагарыфма;

5) графічны паказчык чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

reference​1 [ˈrefrəns] n.

1. (to) спасы́лка (на каго-н./што-н.); успаміна́нне (аб кім-н./чым-н.);

make a reference to smb./smth. спасыла́цца на каго́-н./што-н.;

a list of reference спіс (цытава́най) літарату́ры

2. даве́дка;

for reference для даве́дкі

3. во́дзыў, рэкаменда́цыя

4. дачыне́нне

♦

in/with reference to fml адно́сна, у дачыне́нні; што (да)ты́чыцца, што да…

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адмо́ўны

1. в разн. знач. отрица́тельный; (об отзыве и т.п. — ещё) неодобри́тельный;

а. адка́з — отрица́тельный отве́т;

а. во́дзыў — отрица́тельный (неодобри́тельный) о́тзыв;

2. предосуди́тельный;

~ныя паво́дзіны — предосуди́тельное поведе́ние;

○ а. электры́чны зара́д — отрица́тельный электри́ческий заря́д;

а. лік — мат. отрица́тельное число́;

а. по́люс — физ. отрица́тельный по́люс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́дгук, ‑у, м.

1. Адбіццё гуку; водгулле, рэха. Затрашчала галлё — панёсся водгук. Гартны. // Слабы гук, які даносіцца здалёку. З ветрам, што кідаўся зверху,.. даносіліся водгукі нейкіх слоў, крыку. Лынькоў.

2. перан. Спачувальныя адносіны, салідарнасць з чым‑н. Шырокі водгук. □ Я веру, песень маіх кліч бунтарскі Знаходзіць водгук будзе ў сэрцах братніх. Купала. Водгук на чужое гора жыў у.. сэрцы [Ядвісі]. Колас.

3. перан. Тое, што з’яўляецца вынікам чаго‑н., адказам на якія‑н. падзеі, з’явы. Рэвалюцыйныя падзеі знайшлі магутны водгук у дакастрычніцкай беларускай літаратуры. Пшыркоў. Творы [Лынькова, Чорнага, Труса] з явіліся гарачым водгукам на хвалюючыя пытанні свайго часу. Казека.

4. Разм. Тое, што і водзыў (у 1 знач.). Кніга водгукаў. □ Вялікую цікавасць мелі.. [Купалавы] водгукі аб.. паэзіі Адама Міцкевіча. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)