Verbum

узыхо́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак.

1. гл. узысці.

2. да чаго. Весці свой пачатак, паходжанне ад чаго-н.

Сучасны беларускі алфавіт узыходзіць да стараславянскай азбукі.

мітынгава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; незак. (разм.).

1. Удзельнічаць у мітынгу, абмяркоўваць што-н. на мітынгу.

2. перан. Весці пустыя размовы, што не дапамагаюць справе.

дыскутава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак., што, аб чым і без дап.

Весці дыскусію па тым ці іншым пытанні; абмяркоўваць што-н., удзельнічаючы ў дыскусіі.

разважа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. Мысліць, рабіць вывады.

Умець р.

2. Паслядоўна выкладаць свае думкі наконт чаго-н.; весці гутарку.

Р. аб ролі мастацтва.

паразіта́рны, -ая, -ае.

1. Які распаўсюджваецца паразітамі (у 1 знач.).

Паразітарныя хваробы.

2. Уласцівы паразітам.

Весці п. лад жыцця.

|| наз. паразіта́рнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

гаспада́рыць, -ру, -рыш, -рыць; незак.

1. Весці гаспадарку (у 6 знач.).

Г. дома.

2. Наводзіць дзе-н. парадкі па-свойму (неадабр.).

Г. у чужым агародзе.

|| наз. гаспада́ранне, -я, н.

ваява́ць, ваю́ю, ваю́еш, ваю́е; ваю́й; незак.

1. Весці вайну, удзельнічаць у вайне, змагацца.

В. да перамогі.

В. з недахопамі (перан.: змагацца).

2. перан. Сварыцца, буяніць.

Напіўся, вось і ваюе.