насоў,

верхняе сялянскае адзенне.

т. 11, с. 200

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ачэ́п, ‑а, м.

Верхняе бервяно ў прадоўжнай сцяне пабудовы, на якое ставяцца кроквы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драп, ‑у, м.

Тоўстая шарсцяная або паўшарсцяная тканіна, з якой шыюць верхняе адзенне.

[Фр. drap — сукно.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паранджа́, -ы́, ж.

Верхняе жаночае адзенне ў мусульманскіх народаў у выглядзе шырокага халата з густой валасяной сеткай, што закрывае твар, абавязковае нашэнне якога адпавядае нормам ісламу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жаке́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Тое, што і жакет (разм.).

2. Верхняе кароткае мужчынскае адзенне; пінжак (уст.).

|| прым. жаке́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тога,

верхняе адзенне грамадзян Старажытнага Рыма.

т. 15, с. 479

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Óberlauf

m -(e)s, -läufe ве́рхняе цячэ́нне, вярхо́ўе (ракі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

жаке́т, -а, М -ке́це, мн. -ы, -аў, м.

Кароткае верхняе аддзенне, пераважна жаночае, пашытае ў талію.

|| памянш.-ласк. жаке́цік, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. жаке́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпо́ўзіны, ‑н; адз. няма.

Верхняе покрыва насякомых, або скура змяі, скінутыя імі ў час лінькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падапрану́цца, -рану́ся, -ра́нешся, -ра́нецца; -рані́ся; зак. (разм.).

1. Апрануцца лепш, па-святочнаму.

П. на вечар.

2. Апрануць што-н. пад верхняе адзенне.

Цяплей п.

|| незак. падапрана́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)