пампава́ць, -пу́ю, -пу́еш; -пу́е; -пу́й; незак., што.

Падаваць у што-н. або выцягваць, здабываць помпай.

П. ваду.

|| наз. пампава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дымага́рны, -ая, -ае.

У выразе: дымагарная труба (спец.) — труба ў паравым катле, па якой праходзяць з топкі газы, што награваюць ваду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забалбата́ць, -бачу́, -бо́чаш, -бо́ча; -бачы́; зак. (разм.).

1. Пачаць балбатаць.

Нешта забалбатаў і пайшоў.

2. Забулькатаць, забулькаць (пра ваду і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прывадні́цца, -адню́ся, -о́днішся, -о́дніцца; зак.

Пра лятальны апарат, парашутыста: апусціцца на ваду.

|| незак. прывадня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. прывадне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паспуска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Спусціць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. сабак з прывязі.

П. ваду ў канаву.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гідрасамалёт, -а, М -лёце, мн. -ы, -аў, м.

Самалёт, прыстасаваны для пасадкі на ваду і ўзлёту з вады.

|| прым. гідрасамалётны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усплёснуць, -ну, -неш, -не; -ні́; зак.

Плёснуць, з шумам узняць уверх (ваду, вадкасць).

Рыба ўсплёснула ў рацэ.

|| незак. усплёскваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нырэ́ц², -рца́, мн. -рцы́, -рцо́ў, м.

Вадаплаўная птушка сямейства качыных, якая здабывае сабе корм, ныраючы пад ваду.

|| прым. нырцо́вы, -ая, -ае.

Нырцовая качка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

swallow-dive [ˈswɒləʊˌdaɪv] n. sport скачо́к у ваду́ ла́стаўкай

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бюве́т

(фр. buvette)

збудаванне над мінеральнай крыніцай, адкуль непасрэдна бяруць ваду для піцця.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)