доля,

падатак з сялян ВКЛ; руская мера вагі.

т. 6, с. 179

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зва́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.

Разм. Вызначыць сваю вагу, стаўшы на вагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кілагра́м, ‑а, м.

Адзінка вагі ў Міжнароднай сістэме адзінак, роўная 1000 грамаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыфербла́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цыферблата; забяспечаны цыферблатам. Цыферблатныя вагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самака́там, прысл.

Пад дзеяннем сіл сваёй вагі, сілы ўласнага цяжару. Бярвёны рухаліся самакатам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скру́пул, ‑а, м.

Старая адзінка аптэкарскай вагі, роўная 20 гранам (1, 24 г).

[Лац. scrupulum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

welterweight

[ˈweltərweɪt]

n.

баксёр сярэ́дняй вагі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пікно́метр, ‑а, м.

Прылада для вызначэння ўдзельнай вагі вадкасцей і цвёрдых цел невялікага аб’ёму.

[Ад грэч. pyknós — шчыльны і metreō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разнава́гавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае іншую, чым другі (другія), вагу; неаднолькавай вагі. Разнавагавыя гіры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пуд, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

Руская мера вагі, роўная 16,38 кілаграма.

◊

Пуд солі з’есці з кім-н. (разм.) — пражыць разам доўгі час і добра спазнаць каго-н.

|| памянш. пу́дзік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)