дэкагра́м, ‑а, м.

Метрычная мера вагі, роўная дзесяці грамам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

легкове́с спорт. (спортсмен) лёгкай вагі́; (атлет) лёгкаатлет, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Доля (мера вагі) 4/256

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

stone​2 [stəʊn] n. стоўн (мера вагі = 14 фунтаў або 6,35 кг)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

доля,

падатак з сялян ВКЛ; руская мера вагі.

т. 6, с. 179

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кілагра́м, ‑а, м.

Адзінка вагі ў Міжнароднай сістэме адзінак, роўная 1000 грамаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зва́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.

Разм. Вызначыць сваю вагу, стаўшы на вагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыфербла́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цыферблата; забяспечаны цыферблатам. Цыферблатныя вагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самака́там, прысл.

Пад дзеяннем сіл сваёй вагі, сілы ўласнага цяжару. Бярвёны рухаліся самакатам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скру́пул, ‑а, м.

Старая адзінка аптэкарскай вагі, роўная 20 гранам (1, 24 г).

[Лац. scrupulum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)