АМІНАПЕПТЫДА́ЗЫ,

група ферментаў кішачнага соку. Удзельнічаюць у працэсах стрававання. Каталізуюць гідралітычнае расшчапленне поліпептыдаў (прадуктаў расшчаплення бялкоў) з утварэннем свабодных амінакіслот. Расшчапленне ажыццяўляецца толькі з таго канца поліпептыднага ланцуга, дзе ёсць свабодная амінагрупа (NH2).

т. 1, с. 318

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГАЛЬЦЫ́,

пашыраная ў Сібіры назва горных вяршынь, якія паднімаюцца вышэй мяжы лесу і найчасцей пазбаўлены расліннасці. Звычайна маюць сплошчаную (платопадобную) форму. Гальцы, у адрозненне ад бялкоў, у цёплы перыяд года вызваляюцца ад снегу.

т. 5, с. 5

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

аспарагі́навы

(ад гр. asparagos = спаржа)

які ўяўляе сабой амінакіслату, што ўваходзіць у склад бялкоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гліцы́н

(ад гр. glykys = салодкі)

амінакіслата, якая ўваходзіць у склад многіх бялкоў, напр. казеіну, жэлаціну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ізалейцы́н

(ад іза- + лейцын)

неабходная для чалавека і жывёл амінакіслата, якая ўваходзіць у склад бялкоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лізі́н

(ад гр. lysis = растварэнне)

адна з амінакіслот, якая ўваходзіць у склад амаль усіх бялкоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аргіні́н

(ад гр. arginoeis = сляпуча белы)

арганічная кіслата, якая ўваходзіць у склад бялкоў жывёл і раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

глабулі́ны

(ад лац. globulus = шарык)

найбольш пашыраная ў прыродзе група простых жывёльных і раслінных бялкоў (пратэінаў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лактаглабулі́ны

(ад лакта + глабулін)

жывёльныя бялкі (глабуліны), якія змяшчаюцца ў малацэ і складаюць 95% бялкоў сыроваткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аўтаалергі́я

(ад аўта- + алергія)

павышаная адчувальнасць арганізма да ўласных бялкоў і клетак тканак, якія набылі ўласцівасці алергенаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)