úferlos

a бяскра́йні, бязме́жны (аб прасторы); бяско́нцы (пра спрэчкі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unéndlich

1.

a бяско́нцы, бязме́жны, неабды́мны

2.

adv бяско́нца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

неагля́дны, ‑ая, ‑ае.

Неабсяжны, неабдымным бязмежны. Неаглядная водная прастора іскрылася на сонцы. Маўр. Я люблю гэтыя прасторы, люблю неаглядныя ружова-сінія далі іх, поўныя жыцця, .. разнастайнасці тонаў зямлі і неба. Колас. І ўстае ў дзіцячых марах Неаглядная Радзіма. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

grénzenlos

1.

a бязме́жны, бяско́нцы

2.

adv бязме́жна, бяско́нца, беззапаве́тна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

беззапаве́тна прысл., беззапаве́тны sélbstlos; híngebungsvoll; grénzenlos (бязмежны);

беззапаве́тна адда́ны réstlos ergében;

беззапаве́тная адда́насць rückhaltlose Híngabe (чаму-н. für A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

nieograniczony

nieograniczon|y

неабмежаваны; бязмежны;

~e możliwości — бязмежныя (неабмежаваныя) магчымасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бесконе́чный

1. бяско́нцы; (беспредельный) бязме́жны; (бескрайний) бяскра́йні;

2. мат., техн. бескане́чны;

бесконе́чная десяти́чная дробь мат. бескане́чны дзесятко́вы дроб.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

unermésslich, únermesslich

1.

a неабся́жны, бязме́жны, веліза́рны, непаме́рны

2.

adv неабcцжна, бязме́рна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бяздо́нны, ‑ая, ‑ае.

Непамерна глыбокі. Так загуста насыпана месяцаў У бяздонную прорву вод, Што не пройдзе ніяк, не памесціцца Сярод гэтых вод параход. Панчанка. [Кулеш] кінуўся да ракі і доўга глядзеў на цёмную плынь і ўсё адно ўбачыў смерць — чорныя, бяздонныя віры глядзелі на яго. Шамякін. // Бязмежны, бяскрайні. Бяздонны блакіт.

•••

Бяздонная бочка гл. бочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

schránkenlos

1.

a

1) бязме́жны

2) нястры́мны; распу́сны, нараві́сты, капры́зны

2.

adv без упы́ну

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)