turbulnt

a

1) бу́рны, бурлі́вы

~er Bifall — бу́рныя апладысме́нты [во́плескі]

2) турбуле́нтны, віхравы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мяце́жны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае непасрэдныя адносіны да мяцяжу. І помніць дагэтуль Замосце і Снежна, Як беглі палкі генералаў мяцежных. Глебка. // Які заклікае, падбухторвае да мяцяжу. Мяцежная прамова.

2. перан. Трывожны, неспакойны, бурны. Мяцежны характар. □ Мяцежныя жаданні напаўнялі.. [Юльчына] сэрца. Бядуля. Прыходзіў вялікі, прыходзіў мяцежны І радасны росквіт суровай зямлі. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

headlong1 [ˈhedlɒŋ] adj.

1. неабду́маны;

a headlong decision неабду́манае рашэ́нне

2. бу́рны, нястры́мны; шалёны, імклі́вы, імпэ́тны;

a headlong flight пані́чныя ўцёкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

roaring

[ˈrɔrɪŋ]

adj.

1) шу́мны, бу́рны, крыклі́вы

2) ажы́ўлены, кіпу́чы

a roaring business — кіпу́чы га́ндаль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

inclement

[ɪnˈklemənt]

adj.

1) суро́вы, бу́рны (пра надво́р’е, клі́мат)

2) неміасэ́рны; стро́гі, суро́вы, лю́ты (улада́р)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

blustery [ˈblʌstəri] adj. бу́рны, ве́льмі мо́цны;

a blustery wind гвалто́ўны ве́цер;

The day was cold and blustery. Дзень быў халодны, і дзьмуў рэзкі вецер.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Турбуле́нтны ‘бурлівы, бурны, хаатычны, віхравы (рух часцінак вадкасці, газу)’, турбуле́нцыя ‘віхравы, хаатычны рух часцінак (газу, вадкасці)’ (ТСБМ). Запазычаны з польскай (абодва словы) ці з рускай (турбулентны) мовы, у якія слова прыйшло з англ. ці франц. turbulent ‘тс’; апошнія паходзяць ад лац. turbulentus ‘бурлівы, бязладны, неспакойны’, якое з turbō ‘віхор, вір’, ‘кола’ (Голуб-Ліер, 494; Даза, 732; ЕСУМ, 5, 679).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

squally

[ˈskwɔli]

adj.

1) бу́рны

squally weather — бу́рнае надво́р’е

2) пары́вісты (пра ве́цер)

3) informal пагро́зьлівы; неспако́йны, трыво́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stürmisch

a бу́рны, бурлі́вы

es wird ~ — пачына́ецца бу́ра [навальні́ца]

~er Bifall — бу́рныя апладысме́нты

~e Ziten — трыво́жныя часы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ГРЫЦА́Й Аляксей Міхайлавіч

(н. 7.3.1914, С.-Пецярбург),

рускі жывапісец. Нар. мастак Расіі (1963), чл. АМ СССР (1964). Вучыўся ў Ленінградскай АМ (1932—39). Выкладаў у Маскоўскім маст. ін-це імя Сурыкава (1948—52 і з 1964; праф. з 1966). У творах развівае традыцыі рус. пейзажнага жывапісу: «У Жыгулях. Бурны дзень» (1948—50), «Летні сад» (1956), «Чорная вада» (1967). Аўтар твораў на індустр. тэму («Электрапечы», 1947), партрэтаў (групавы партрэт «Пасяджэнне Прэзідыума АН СССР», 1951). Дзярж. прэмія СССР 1951, 1952.

т. 5, с. 486

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)