панасу́пліваць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак., што.

Насупіць, нахмурыць (твар, бровы) — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

brow [braʊ] n.

1. брыво́;

knit/bend the brows нахму́рыць бро́вы, нахму́рыцца; насу́піцца

2. poet. лоб, чало́

3. бро́ўка, беражо́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зрасці́ся сов., в разн. знач. срасти́сь;

бро́вы ~слі́ся — бро́ви сросли́сь;

косць ~сла́ся — кость сросла́сь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВІЙ,

ва ўсх.-слав. міфалогіі персанаж, чый смертаносны позірк схаваны пад вялізнымі павекамі ці вейкамі. Паводле бел., укр. і рус. казак, павекі, вейкі ці бровы Вія падымалі віламі яго памочнікі. Чалавек, які не вытрымліваў позірку Вія, паміраў. Легенду пра Вія апісаў у аднайм. аповесці М.В.Гогаль.

т. 4, с. 152

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

со́баль, -я, мн. -і, -яў, м.

Драпежны звярок сямейства куніцавых з каштоўным футрам бурага колеру, а таксама футра гэтага звярка.

|| прым. сабалёвы, -ая, -ае, сабалі́ны, -ая, -ае і со́балевы, -ая, -ае.

Сабалёвая шапка.

Сабаліныя бровы (перан.: густыя, цёмныя, шаўкавістыя; нар.-паэт.). Собалевы след.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нафарбава́цца, ‑буюся, ‑буешся, ‑буецца; зак.

Разм. Намазаць сабе губы, шчокі, бровы і інш. касметычнай фарбай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бровь ж. брыво́, -ва́ ср., мн. бро́вы, -ваў;

не в бровь, а в глаз погов. не ў брыво́, а ў во́ка;

он и бровью не повёл ён і брыво́м не варухну́ў;

хму́рить брови насу́пліваць бро́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

marszczyć

незак. моршчыць;

marszczyć brwi — насупліваць бровы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

brew

ж. брыво;

czarne brwi — чорныя бровы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bushy

[ˈbʊʃi]

adj.

1) касма́ты, кудла́ты, густы́ (пра валасы, бро́вы)

2) заро́слы куста́мі, хмы́зам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)