stepbrother

[ˈstep,brʌðər]

n.

зво́дны брат

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сват сват, род. сва́та м., мн. сваты́, -то́ў;

он мне ни сват ни брат ён мне ні сват ні брат.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мла́дший мало́дшы; (только о младшем по возрасту) ме́ншы;

мла́дший брат мало́дшы (ме́ншы) брат;

мла́дший комсоста́в мало́дшы камсаста́ў;

мла́дшее поколе́ние мало́дшае пакале́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шва́гер

(ням. Schwager)

брат жонкі або муж сястры ці жончынай сястры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бра́це (форма звароту) гл. брат 2

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аб’яві́цца, -яўлю́ся, -я́вішся, -я́віцца; зак.

1. З’явіцца, выявіцца; знайсціся; падаць вестку.

Не гаруй, яшчэ а. твой брат.

2. Выказаць жаданне што-н. зрабіць.

Ехаць па дровы аб’явіўся старэйшы сын.

|| незак. аб’яўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зво́дны, -ая, -ае.

1. Сабраны з розных месц, састаўлены з чаго-н., з розных частак.

Зводная справаздача.

З. аркестр.

2. Які даводзіцца каму-н. братам ці сястрой па мачасе або айчыму.

З. брат.

Зводныя дзеці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

first cousin

стрые́чны брат, стрые́чная сястра́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

старэ́йшы

1. прил. (по возрасту) ста́рший;

с. брат — ста́рший брат;

2. сравнит. ст. ста́рше, поста́рше, бо́лее ста́рый;

гэ́ты чалаве́к с.э́тот челове́к ста́рше (поста́рше)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Збратдзеці ’дваюрадныя стрыечныя браты, сёстры’ (Нас., Сл. паўн.-зах.). Зрашчэнне дакладна перадае значэнне (стрый — брат бацькі): дзеці братоў. З‑, відаць, указвае на паходжанне, брат можна тлумачыць як стары р. скл. мн. л. слова брат (’з братоў дзеці’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)