lousy

[ˈlaʊzi]

adj.

1) вашы́вы

2) Sl. благі́, дрэ́нны, нядо́бры; по́длы, ні́зкі, агі́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dreadful

[ˈdredfəl]

adj.

1) жахлі́вы, стра́шны, страшэ́нны

2) informal ве́льмі благі́, непрые́мны; агі́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Аршэ́нец ’нязлосная лаянка да блізкага чалавека’ (тураў., Выгонная, вусн. паведамл.). Няясна, магчыма, ад ліг. aršùs ’суровы; благі’, ’горшы’ (LKŽ, Фрэнкель, 16–17) і яго паходных (ařšiai, aršỹn), але супраць геаграфія.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

mal-

як складо́вая ча́стка сло́ва

1) бла́га, дрэ́нна; благі́, дрэ́нны

2) не-, без-

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Людае́д, любое́д ’першабытны чалавек’ (ТСБМ, ТС). Прасл. lʼudojȇdъ. Да люд і есці (гл.). Паняцце ’дрэнны, ліхі, благі’ спрыяла змене лексемы лютаедлівы ’пераборлівы ў ядзе’ ў людае́длівы, людаежлівы (лях., ваўк., Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дурно́й

1. дрэ́нны, пага́ны, ке́пскі, благі́;

ду́рной вкус дрэ́нны густ;

2. (некрасивый) непрыго́жы; бры́дкі;

3. (глупый) прост. дурны́;

◊

ду́рной глаз пага́нае во́ка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́ховый прост.

1. (плохой, скверный) дрэ́нны, ке́пскі, благі́;

2. (отчаянный, озорной) адча́йны, адва́жны, рызыко́ўны, дзёрзкі, гарэ́злівы, сваво́льны;

а́ховый па́рень адча́йны (адва́жны) хло́пец.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

shocking

[ˈʃɑ:kɪŋ]

adj.

1) жахлі́вы, ашаламля́льны

2) сканда́льны; агі́дны, гане́бны, абура́льны

3) informal ве́льмі благі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

плохо́й

1. дрэ́нны, ке́пскі, благі́;

плохо́й челове́к дрэ́нны (ке́пскі, благі́) чалаве́к;

плоха́я пого́да дрэ́ннае (ке́пскае, благо́е) надво́р’е;

2. краткая форма (слабый здоровьем) разг. слабы́;

он о́чень плох (о здоровье) ён ве́льмі слабы́;

◊

плохо́е де́ло спра́ва дрэ́нь, дрэ́нныя (ке́пскія) спра́вы;

с ним шу́тки пло́хи з ім жа́рты каро́ткія (малы́я);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

spleen

[spli:n]

n.

1) Anat. селязёнка, каса́ f.

2) благі́ настро́й; злосьць f.

3) хандра́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)