апрасня́льнік, ‑а, м.

Спец. Апарат для ачысткі вады ад раствораных у ёй солей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размыва́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне для ачысткі ад чаго‑н. пры дапамозе струменя вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снегаачышча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для ачысткі ад снегу. Снегаачышчальная машына. Снегаачышчальны плуг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снегапрыбіра́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для ачысткі дарог, вуліц ад снегу. Снегапрыбіральная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыклон,

апарат для ачысткі паветра.

т. 17, с. 144

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рафінёр, ‑а, м.

Машына для раздрабнення і ачысткі грубай драўнянай масы пры вырабе паперы.

[Ад фр. raffineur — ачышчальнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снегаачышча́льнік, ‑а, м.

Машына, прыстасаванне для ачысткі ад снегу вуліц, плошчаў, дарог і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мякі́на, ‑ы, ж.

Адходы, якія застаюцца пасля абмалоту і ачысткі зерневых, бабовых культур і лёну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крупаве́йка, ‑і, ДМ ‑вейцы; Р мн. ‑веек; ж.

Машына для ачысткі круп ад шалупіння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скру́бер, ‑а, м.

1. Прыстасаванне для ачысткі газаў.

2. Барабанная машына для прамывання карысных выкапняў.

[Англ. scrubber.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)