самаадрачэ́нне, ‑я, н.

Свядомае адмаўленне ад асабістых выгад у імя каго‑, чаго‑н. Скарына — выдатны тып вучонага-гуманіста, якому чужой была афіцыйная царкоўная мараль з яе пропаведдзю самаадрачэння і пакорлівасці. Алексютовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бундэсба́нк

(ням. Bundesbank)

афіцыйная назва цэнтральнага эмісійнага банка ў Германіі (параўн. рэйхсбанк).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Квіта́нцыя ’афіцыйная распіска ў атрыманні ад каго-небудзь грошай або іншых каштоўнасцей’ (ТСБМ, Нас., Яруш.). Ст.-бел. квитация, квитанция ’тс’ (з 1486 г.) < польск. kwitacja ’тс’ < с.-лац. quitacio, quitantia (Булыка, Запазыч., 146; Слаўскі, 3, 497).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скрыпт ‘рукапіс, манускрыпт’ (Гарэц., Др.-Падб.), ст.-бел. скриптъ ‘ліст, пісьмо’ (Ст.-бел. лексікон). Запазычанне з польск. skrypt ‘афіцыйная папера, дакумент; вэксаль’; або непасрэдна з лац. scriptum ‘лінія, рыса; пісьмовае сачыненне, тэкст’ (Варш. сл., 6, 183).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

warranty [ˈwɒrənti] n.

1. гара́нтыя;

buy smth. without a warranty купі́ць што-н. без гара́нтыі

2. fml дазво́л, афіцы́йная са́нкцыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прамульга́цыя

(лац. promulgatio = публічнае аб’яўленне)

афіцыйная публікацыя, абнародаванне якога-н. дзяржаўнага акта, закона.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АБ’ЯДНА́НАЯ АРА́БСКАЯ РЭСПУ́БЛІКА

(ААР),

афіцыйная назва з лют. 1958 да вер. 1961 аб’яднанай дзяржавы ў складзе Егіпта і Сірыі, з 28.9.1961 да 11.9.1971 — афіц. назва Арабскай Рэспублікі Егіпет (гл. Егіпет).

т. 1, с. 54

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

oficjel

м. разм.

1. афіцыйная асоба;

2. іран.. вялікая шышка; важная птушка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вая́ж

(фр. voyage)

іран. падарожжа, паездка (звычайна дзелавая, афіцыйная).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

рэйхсба́нк

(ням. Reichsbank)

афіцыйная назва цэнтральнага эмісійнага банка ў Германіі да 1945 г. (параўн. бундэсбанк).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)