бэ́ра, -ы, мн. бэ́ры, бэр, ж.

Пашыраны ў Беларусі гатунак позніх груш з буйнымі жоўтымі пладамі, а таксама сам такі плод.

○

Лошыцкая бэра — беларускі селекцыйны гатунак груш, выведзены ад слуцкай бэры.

Слуцкая бэра — стары беларускі гатунак груш народнай селекцыі, распаўсюджаны па ўсёй Беларусі, асабліва на Случчыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

specially

[ˈspeʃəli]

adv.

адмысло́ва, спэцыя́льна; асаблі́ва; незвыча́йна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ангі́на, ‑ы, ж.

Запаленне слізістай абалонкі зева, асабліва міндалепадобных залоз.

[Лац. angina.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

éxtra

adv спецыя́льна

1) асаблі́ва, дадатко́ва

2) тэрміно́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ро́кер, ‑а, м.

У фігурным катанні на каньках — асабліва складаная фігура.

[Англ. rocker.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mainly

[ˈmeɪnli]

adv.

перава́жна, гало́ўна, асаблі́ва; у бо́льшасьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

especially

[ɪˈspeʃəli]

adv.

асаблі́ва; гало́ўным пара́дкам; незвыча́йна, спэцыя́льна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бібліяфі́л, ‑а, м.

Аматар, знаўца, збіральнік кніг, асабліва каштоўных і рэдкіх выданняў.

[Ад грэч. biblíon — кніга і philos — люблю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кааліні́т, ‑у, М ‑ніце, м.

Мінерал, састаўная частка большасці глін, асабліва каалінавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bereavement [bɪˈri:vmənt] n. ця́жкая стра́та (асабліва блізкіх)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)