Schútzbrille

f -, -n ахо́ўныя акуля́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сонцаахо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які захоўвае ад сонца, прызначаны для аховы ад сонца. Сонцаахоўныя акуляры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шке́льца, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. гл. шкло.

2. Асколак або кавалак шкла.

Шкельцы ад пабітых акон.

3. перан. Пра тое, што па сваіх уласцівасцях нагадвае шкло.

Шкельцы лужын.

4. мн. Акуляры або пенснэ (разм.).

Надзець шкельцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

біфака́льцы

(ад бі- + фокус)

які мае два фокусы;

б-ыя акуляры — акуляры, у якіх верхняя частка шкельцаў дазваляе бачыць далёкія прадметы, а ніжняя служыць для чытання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

spectacles

[ˈspektəkəlz]

n.

акуля́ры pl. only, пэнснэ́ n., indecl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tinted [ˈtɪntɪd] adj. падфарбава́ны (пра валасы); з адце́ннем (чаго-н.);

tinted glasses цёмныя акуля́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

краве́цтва, ‑а, н.

Занятак краўца. — От і акуляры нашу па прычыне таго, што сапсаваў на кравецтве вочы. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ды́мчаты, ‑ая, ‑ае.

Шараваты, колерам падобны на дым. Дымчатыя акуляры. □ Вецер хутка гнаў цёмна-сінія дымчатыя хмары. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акуля́рысты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які носіць акуляры, з акулярамі. Вусаты, акулярысты, вельмі дабрадушны, .. [Бабарыка] паглядзеў на Собіча ўзбоч акуляраў. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ларне́т

(фр. lorgnette)

1) складныя акуляры з ручкай;

2) уст. разнавіднасць манокля.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)